Starym graczom ku nostalgicznym wspominkom, młodym, by obniżyć nieco próg i ułatwić wejście w świat starych, klasycznych „Falloutów”, bo kreacja postaci i mechanika walki w FT nie odbiega znacząco od szlachetnych pierwowzorów. Jednak sposób grania poważnie się różni, więc tylko drobne sugestie się pojawiają. Może warto – nie znając tego postapokaliptycznego uniwersum – odwrócić kolejność gier?

class="lbox">

Przeznaczone do czytania, stąd układ tekstu i brak zestawu tabelek i statystyk, jednak bez konkretów i spojlerów (po tylu latach to nie grzech) się nie obędzie. Wszystko można znaleźć w sieci? Po pierwsze nieprawda, a po drugie te dawne solucje i poradniki pisane były w inny sposób, dla innych czytelników. Dobry remake nie jest zły.

O ile jest dobry. Ale to już czytelnicy muszą ocenić.

Druga i ostatnia część poradnika. Trochę gadania i skrótowy opis ostatnich misji.

• 2. Ścieżki rozwoju
• 3. Drużyna
• 4. Świat gry
• 5.5 Nie tylko mutanci
• 5.6 Roboty
• 5.7 Ostatnia misja

Ja swoją przygodę z Falloutami zaczynałem właśnie od Tacticsa. Myślę, że ta gra potrafi dobrze wprowadzić w postnuklearny świat i w pewien sposób może "zamortyzować" zderzenie gracza wychowanego na współczesnych produkcjach 3D ze skromnym w formie, lecz przebogatym w treści Falloutem 2 i Falloutem 1 (w tej właśnie kolejności te gry przechodziłem).
Po waszych artykułach ponownie nabieram chęci na Tacticsa, a ponieważ "Słupy z Eternitu" już zaliczone, więc chyba nic nie stoi na przeszkodzie by ponownie odwiedzić Bramin Wood.

Wprawdzie u mnie kolejność była inna, najpierw F2, potem Fallout, a dopiero na końcu FT, ale tak właśnie podejrzewałem. Tactics może być amortyzatorem.

W sumie o Awakenie też można by (jak sugerowałeś) coś napisać. Najpierw jednak muszę skończyć nowego Tormenta, co z pewnością potrwa, bo szkoda się spieszyć w tym wypadku.