*Hammer wszedł do pomieszczenia, oglądając hangar rzeczowo ocenił* Kurwa mać.* Przyglądał się miejscom z krwią. Chciał ocenić czy mogły powstać od rannych w strzelaninie, szukał dziur po kulach, czegoś co by świadczyło o walce.* Co się tu wyprawia?
(Dany opisz jak to wygląda)

Weszli wszyscy i poświecili latarkami na plamę krwi, która była tuż przed drzwiami, którymi weszliście, a której nie widzieliście wcześniej. Była duża. Z metr średnicy. I nie była zbytnio rozmazana, co dowodzi, że człowiek mógł zostać zaatakowany od góry. Tylko jak?
Plama jest bardzo stara, trochę przesłonięta kurzem. Ma może z kilka lat. Z pewnością nie było tu piratów.
- Co to kurna jest? - powiedział Harry.

- No to wiemy przed czym w takim pośpiechu spieprzali naukowcy. *Rozejrzał się ostatni raz po pomieszczeniu po czym zaczął kierować swoje ruchy do wyjścia.* - Nie ma tu raczej niczego ciekawego. Mamy misje, którą trzeba wykonać i wolałbym być już na statku zanim nemezis Bio-Natu tu wróci.

Odezwała się zgryźliwym tonem Missy:
- Wiemy? To kto ich zaatakował?
- Było to dawno temu i niewiele mnie to obchodzi teraz. Idziemy dalej. Teraz budynki mieszkalne.

Ta jest sir.*Artur wyszedł z hangaru, i staną tak by osłaniać wychodzących, czujnik i broń miał skierowaną w ciemną pustkę.* Ruszmy się bo zdaje mi się, że wszystkim już odbija lekko, znajdźmy naszych, rozwalmy piratów i spadamy. *Polak zamilkł i wpatrywał się w ciemność słuchając sygnału z czujnika ruchu.*

*Chrissy zaś przysunął się do Angie, coby być przy kimś z czujnikiem ruchu. W tej ciemności i w tym płaszczu ta nawet nie zdała sobie z tego sprawy, póki się nie odezwał* Ten czujnik na pewno dobrze działa? *Potem przesunął wzrok na Artura* Popieram stary. *Wszystko obserwował przez noktowizor. Miał ten luksus, że widział wszystko w okolicy. Spojrzał na ścianę hangaru* Jakbym miał zgadywać: Coś musiało wleźć na dach i się przez niego przebić. Nie chcę wiedzieć co.

(Niech jeszcze reszta odpisze, ale chciałbym zauważyć, że noktowizor ma baterie, które się wyczerpią)

(ja już wylazłem z tego hangaru i czekam na rozkazy. Napisałem przecież, że kieruje się w stronę wyjścia Pozostała jeszcze kami w takim razie :'d )

Poszliście wszyscy dalej, zwracając baczną uwagę na czujnik ruchu. Chris włączał co jakiś czas noktowizor, by zorientować się w otoczeniu. Missy szła z mapą w dłoni i studiowała ją uważnie, podświetlając ją. Było to małe urządzenie elektroniczne, podobne do palmtopa. I lekko świeciło.
Szliście przez ciemność starając się nie robić hałasu, aż w końcu doszliście do jednego z domów mieszkalnych. Jego drzwi były otwarte.

*Zbliżali się do budynku. Nie wiedziała czy żartowniś Chrissy nadal obok niej idzie czy nie. Zerkała co chwilę na czujnik ruchu... Otwarte drzwi...* Znaczy, że zapraszają... A nikt po nas nie wyszedł, bo pewnie szykują kolację powitalną. *Tak sobie powiedziała. Cicho, pod nosem i właściwie do nikogo. Nie oczekiwała też śmiechu- nie był to zbytnio żart... Szli w ciszy. Zaczynała się coraz bardziej stresować- mimo, że na otwartej przestrzeni, jednak cisza i ciemność wprawiały ją w stan niepokoju, który narastał z każdym krokiem. Odchrząknęła.*

*Polak spojrzał na drzwi, nie chciał tego* Dobra, sprawdzę to. * Wkroczył do budynku wciąż polegając na czujniku ruchu. Wierzył, że jeśli ktoś tam jest zdąży pociągnąć za spust. Po przekroczeniu progu zapalił latarkę naramienną i zaczął się rozglądać.*

*Chrissy oparł się o ścianę zaraz przy drzwiach i rzucił okiem do środka* Obejść to naokoło? *Spytał Missy i włączył noktowizor*

- Nie trzeba. Jest tylko jedno wejście.
Artur już wszedł do środka, przyświecając sobie latarką i sprawdzając czujnik ruchu. W środku czuć stęchlizną. Drewniana posadzka poskrzypuje cicho, gdy po niej idą ludzie. Za Arturem weszli Missy i Harry. Widać porozrzucane krzesła, stare lampy, jakieś biurko, po którym walają się kartki. Trochę dalej leży sterta drewna. Widzicie także, że są schody na piętro.

*Ange spojrzała na Zbawiciela i Bena, którzy zostali z nią przed budynkiem.* To jak panowie? Idziemy z nimi, czy zostajemy tu? Bo ja wolałabym nie przepuścić całej zabawy... *I znów głód nikotynowy przypomniał o sobie. Ale musiał jeszcze poczekać. Papieros oznaczał odprężenie, a na to Angie nie mogła sobie jeszcze pozwolić.*

*Kiwnął głową* - Wchodzimy. *Spokojnie wślizgnął się do pomieszczenia i starał się ostrożnie przebić na przód. Nie chciał strzelić komuś w plecy. Jego broń robiła stanowczo za dużo hałasu i nie nadawała się zbyt do walki w małych, zamkniętych przestrzeniach, toteż ustawienie się za resztą ekipy mogło się źle skończyć. Obserwuje schody i oczekuje na dalsze rozkazy*

Dobra nie ma co się lenić* Hammer zaczął iść pierwszy po schodach, starał się iść ostrożnie i sprawdzać czy kolejne stopnie utrzymają ciężar jego i broni.* Jeszcze parę stopni.

*Ange szła za chłopakami. Koncentracja, opanowanie i stukot ich butów na schodach...*

(Czekam na Favara)

[Dodano po 17 minutach]

(Dobra, Favar narazie nie może wejść na forum, więc to jest jego post):

*Zbawiciel wsunął się do budynku ostatni. Rzecz jasna obserwował tyły. W dłoni miał pistolet z tłumikiem - zawsze wolał broń krótkolufową na zamknięte pomieszczenia*

(Dam za jakiś czas dalszy ciąg przygody)

[Dodano po dobie]

Cała drużyna weszła do środka. Artur zaczął wchodzić po schodach na piętro, zaraz za nim poszli Harry i Angie. Drewniane schody zaskrzypiały złowieszczo, aż się wzdrygnęliście. Po wejściu na górę zobaczyliście korytarz z kilkoma drzwiami, który zakręcał po kilku metrach.

Roy po wejściu Chrisa zamknął drzwi i zaczął się rozglądać po parterze. Zbawiciel oglądał przedmioty wiszące na ścianach: półki, zegar, kilka obrazów. Missy wraz z Benem poszli do przodu i przeszli do salonu, w którym leżała sterta drewna.

- Tu ktoś był, widzę ślady w kurzu. - powiedział Roy, przyglądając się podłodze. - I to dosyć niedawno, najpóźniej wczoraj.
Missy kiwnęła głową, patrząc się na stertę drewna.
- Odgarniali stertę. - powiedziała.
- I widać jakiś otwór z otwartym metalowym włazem. - powiedział Ben.

Chris

Może to było tylko złudzenie, ale jakiś cień mignął ci za oknem. [color=red]
---[/color]

Hmph *Mruknął Chrissy i zmrużył oczy. Zwrócił się szybko w stronę okna i patrzał na nie, skupiając na nim aż za wiele uwagi. Nie miał zamiaru wspominać o swoim spostrzeżeniu, bo mogło być tylko ułudą. Skierował swe kroki do okna, a pistoletem w ręku. Przeważnie ufał swojemu wzrokowi, ale w tej chwili jednak zadecydował się upewnić. Ostatecznie zatrzymał się pół metra od okna i począł rozglądać, próbując przeciąć mrok*

[Celowo filmowo dla dramatyzmu][color=red]
---[/color]

Chris


Wpatrywałeś się w okno przez chwilę, ale w ciemności nic nie dotrzegasz.[color=red]
---[/color]