Wilkołak - uwagi / sugestie
...się wcielić. A jak Tamc. powiedział - bombardujecie każdy pomysł wspólnymi siłami. CytatSzczerze, mnie by chyba szlag trafił, gdybym przez dwa dni zbierała informacje odnośnie tego, jak mam grać moją postacią Już to widzę, jak ślęczysz przed książkami, do 4 nad ranem i robisz skrupulatne notatki. Nie masz pisać eseju tylko masz możliwość dowiedzenia się czegoś o postaci jaką masz odgrywać odpowiednio wcześnie. Ale to możliwość a nie obowiązek. To może być tylko i wyłącznie zachęta do gry fabula...
Sesja Vena
...atę i żebra będę miał zaraz sine. Tępe chuje... Ale słusznie zauważyłeś, trzeba działać. Pytanie jak. Możemy siedzieć tu i czekać, aż kolega alfons wylezie z nory i zaprowadzi nas do siebie, możemy znaleźć kogoś, kto chętnie upuści mu krwi naszymi rękami, możemy wreszcie pokręcić się jeszcze po mieście i wprowadzić trochę więcej chaosu. Albo pójść na pizzę.
Wilkołak [runda 13]
Siedziała sobie na ławeczce i machała nóżkami, bo oczywiście każda ławka, w każdym miejscu na świecie była przystosowana dla ludzi. Z ich długimi pokracznymi nogami. Olbrzymy się znalazły, szlag by ich trafił. - Jak tylko znowu wypłynę na morze i zdobędę w końcu ten przeklęty skarb, każę w każdym mieście wybudować ławki dla niziołków. A wszystkie inne zostaną zli-kwi-do-wa-ne. - Mruczała pod nosem, rechocząc cicho. Co jakiś czas pociągała hausty ze swojej magicznej buteleczki. Żeby jej wilk nie złap...
Sesja Niblli
Tak jak reklamował kowal, kolczuga faktycznie była lekka i wygodna. Czułeś, że leży dość blisko ciała, nie krępowała jednak ruchów i nie obcierała piersi metalowymi kółkami. Przypasany miecz dodawał ci pewności, zaś twarde, cicho skrzypiące przy zaciśnięciu pięści rękawice gwarantowały pewność chwytu, a także srogie cierpienie dla kogoś, kto nawinąłby ci się pod rękę w ulicznej bójce, za sprawą solidnych, metalowych ćwieków. Lżejszy o 20 sztuk złota szukałeś więc okazji na spożytkowanie kolejnych dz...
Sesja Vena
...mi. Dość wysoki, nawet w tak marnym świetle widać, że bardzo elegancki, ubrany w sposób dalece nie pasujący do tego typu miejsca - wyjściowy garnitur, czerwona chustka w butonierce i te sprawy. Stał tak, jak oceniłeś na szybko, od dobrej chwili, z rękami w kieszeniach przyglądając się wam z dziwnym uśmiechem. Szybkie zerknięcie na Arka pozwoliło ci dostrzec, że i on, nie zmieniwszy choćby o centymetr swej rozmemłanej pozycji na kanapie, gapi się wprost na niego ze standardowo znudzoną miną. Facet wy...
Wilkołak - uwagi / sugestie
...ja do obgadania Zdecydowanie tak jest. Dla mnie najbardziej liczy się, żeby rozgrywka była fajna, także jestem nawet nie za tym, aby modyfikować rolę Wyroczni, a grać po prostu bez niej. Luźna propozycja - podpisuję się pod nią obiema kościstymi rękami.
[Drakensang: The Dark Eye] Recenzja
...anewru. Denerwuje pasek skrótów, którego przewijanie jest niewygodne. Brakuje możliwości używania części przedmiotów bez przeciagania ich na pasek. Walki są ciekawe i o ile autorzy nie zmuszają nas do walki polegającej na ataku+ucieczce przed 50 pająkami ( rozdział Tallon jest pod tym względem irytujący) to nie narzekamy na nudę. Fatalnie zrobiono czary obszarowe. Trudne w użyciu, pojawiają się w połowie gry. Fabuła ... jakaś jest. Trochę za bardzo polega na wysyłaniu bohatera po całej prowincji, ...
Wilkołak [runda 12]
Smoczek wzruszył skrzydełkami. - Nie ma co liczyć na uniwersalną wymówkę w postaci łażenia za cudzym głosem, jak to ktoś cierpko zauważył. I słusznie, decydować trzeba samemu, nie po raz pierwszy. Ja chętnie oddałbym dziś dwa głosy, lecz wybrać trzeba jeden, a później nie będzie już kiedy. Zobaczmy zatem, Tigu, co komu się zdawało. - rzekł, po czym odleciał niezgrabnie w siną dal.
Wilkołak [runda 12]
...yś w stanie doścignąć Rainbowdash, a wszyscy wiemy jak wyglądały podniebne kariery twoje i jej oraz jaki z tego wynika motyw. Siła skrzydeł w tym wypadku była bardzo istotna, a nie każdy może się nią pochwalić... - tu załopotał swoimi tycimi skrzydełkami, które kiedyś na pewno będą wielkie. I straszne.
Wilkołak [runda 12]
Fioletowy smok załopotał skrzydełkami. - Łiiiiiii! O krok bliżej do tęczowości i spokjności! - zaraz jednak przysiadł na ziemi - Ale Hrywi i Tar... To dlatego tak dziwnie o nim mówił. Teraz nie mam jednak wątpliwości, uratuję moją małą Rarity! Sio! Ielenio!
- 76 stron
- « Pierwsza
- ←
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- →
- Ostatnia »