Odprowadziłeś samochód wzrokiem i nic się nie stało. Zniknął w wyjeździe na wyższe piętra parkingu. Zawróciłeś i wsiadłeś do windy. Jazda ta się trochę dłużyła. Po wejściu usiadłeś na kanapie. Nie było ich wreszcie. Twoje mieszkanie znów było puste i bez życia... znaczy nie licząc ciebie. Wraz ze swoimi rozmyślaniami chwyciłeś za telefon i wybrałeś znany ci dobrze kontakt. W słuchawce usłyszałeś stary, nadal władczy, głos matki.
-Halo? Ludwiku? To ty? Po co...-Zdanie przerwał przerażający kaszel. Po dość długim łańcuszku słychać było głośne charczenie i splunięcie. -Co tam synek? Po co męczysz starą matkę?

- Kogo mam męczyć jak nie starą matkę? Tak, to ja Ludwik - Nienawidził tego określenia. - Jak tam u Ciebie? Wszystko w porządku? - Pytał w zasadzie z troską, jak już wcześniej pisałem martwił się tym, że Big J tak często o niej wspominał. Może coś jej groziło? Nie wiedział, wolał wszystko zweryfikować od źródła. Sam uważał też, że rozmowa z bliską osobą zdecydowanie mu pomoże. A kto jest bliższy od matki? W jego wypadku nikt.

Najpierw odpowiedziało ci kasłanie.
-Ze mną wszystko po staremu. Teraz gadaj Ludwiku z czym dzwonisz! Uczekać się kontaktu z tobą nie można i nagle dzwonisz.
Znów kaszel.
-Czy ty wiesz, która jest godzina? Gdyby nie to, że znieśli kościół to byłoby już wieczorne nabożeństwo.
Raz jeszcze monolog matki przerywa kaszel.
-Więc Ludwiku po co dzwonisz? Wywali cię z tej roboty tak? Chcesz wracać do domu? Czy może wpadłeś z jakąś latawicą?
Znów kaszel.
Za moich czasów ludzie byli porządniejsi, teraz tylko seks i implanty. Co wy wiecie o YOLO.

- Jak nie można? Wystarczy zadzwonić gdy nie jestem w pracy. A Ty co tak kaszlesz? Bywasz u doktora Zoidhilla? I tak, wiem która godzina. Idę dziś do pracy na popołudniową zmianę, a że miałem chwilę to stwierdziłem, że zadzwonię i sprawdzę czy się nie sypiesz. - W zasadzie to nie za wiele wiedział o YOLO. Oczywiście matka jak zwykle na wstępie myślała w negatywnych odcieniach. A on dzwonił po prostu by się dowiedzieć co u niej i czy jest bezpieczna. Skoro zaś miała takie problemy ze zdrowiem to nie chciał jej jeszcze zawracać głowy tym wszystkim co się wydarzyło dzisiejszego dnia. Sam jej głos zaś był trochę uspokajający. Choć jej ciągły kaszel zdecydowanie go martwił.

Znów kaszel. Powtarzalny dość proces.
-Kaszel?
Znów kaszel.
-Jaki tam znowu kaszel? Trochę może źle się czuje, ale wszystko dobrze.
Znów kaszel.
-A Zoidhill się na niczym nie zna.
Znów kaszel.
-Twierdzi, że mam jakieś anomalie na płucach a ja przecież zdrowa jak koń jestem.
Znów kaszel.
-Czy ty w ogóle wiesz jak koń wygląda? Nie ważne...
Znów kaszel.
-Ten idiota chce ode mnie 12 tysięcy na przeprowadzenie zabiegu.
Znów kaszel.
-Myśli, że jestem już stara i głupia i nie wiem, że jest łasy na kasę.
Znów kaszel.
-Ty też tak myślisz Ludwiku co? Byś mnie tylko wysłał do jakiegoś ośrodka albo na eutanazję, Ja mam dopiero 54 lata! Twoją Babkę namawialiśmy dopiero jak skończyła pracować gdy miała 65 a i tak starucha nie chciała się zgodzić jeszcze 4 lata.

- Matko, spokojnie. Doktor Zoidhill jest specjalistą i powinien dbać przede wszystkim o Twoje zdrowie. Nie? Co to za zabieg? Bez migania gadaj. I nie gadaj mi o żadnych ośrodkach. Co to ma być? Wiesz, że za nic w świecie bym Cię do takiego nie posłał. - Tematu eutanazji nawet nie skomentował. Nie spodziewał się, że matka użyje takich mocnych słów. Trochę go one ubodły. Myślał, że wiedziała, że troszczy się o nią i dba jak tylko może. A tu klops, aż westchnął głęboko do słuchawki i pokiwał zrezygnowany głową. Zastanawiał się też co to za zabieg, jeśli Big J mówił prawdę to jakaś nadprogramowa gotówka powinna wpłynąć na jego konto. Przez ten szok nie pamiętał jaka dokładnie to kwota, ale z pewnością mogłaby sfinalizować choć część tego zabiegu.

Choć to mocne słowo eutanazja była legalna od prawie ćwierć wieku. Ludzie wywalczyli sobie prawo do... skrócenia pobytu. Przez kolejne lata była także spopularyzowana przez partie i organizacje, które martwiły się o przeludnienie. Była równie codzienna co aborcja. Po co się męczyć co nie? Oczywiście nadal byli ludzie którzy... mieli opory do tego myślenia. Big J nazwał by ich tymi dobrymi ludźmi zapewne. Machinalnie wręcz włączyłeś oprogramowanie domu i na plazmie wyświetlił się obraz twojego pulpitu. Można było przecież szybko sprawdzić czy słowa Jareda były prawdziwe. Wystarczyło wejść na stronę banku. Z rozważań wyrwało cię splunięcie po kolejnej serii kaszlnięć.
-Przepraszam synku. Czasy się zmieniły. Koniec świata.
Kaszel.
-Koniec świata się zbliża mówię ci. Zoidhill to skorupiak jeden. Przesadza
Kaszel ze splunięciem.
-Już nawet tyle krwi nie ma. Nie masz co się synku martwić jeszcze pociągnę trochę.
Kaszel przerwał znów.
-Ty mi lepiej powiedz czy poznałeś wreszcie jakąś dziewczynę. Albo chłopaka chociaż, wierz że będę cię kochać kimkolwiek być nie był.

- Żaden koniec świata. Żaden skorupiak. Nie narzekaj matka i się ogarnij. Pewnie, że jeszcze pociągniesz, spróbowałabyś nie. A Zoidhill ma Ci po prostu pomóc byś ciągnęła jak najdłużej. Masz o siebie dbać i koniec temat, a jak dowiem się, że nie to przyjadę i Ci do rozsądku przemówię. To co to za zabieg? - Zapytał w miarę grzecznie bo nie przepadał za ciągłym narzekaniem, a teraz jego matka praktycznie nie robiła nic innego. Widział, że trzeba było z nią pogadać.

- Oj mamo, gdybyś Ty wiedziała ilu ludzi ja ostatnio poznaję. Ohoho! - Oczywiście tu na myśli miał ten cały dzisiejszy dzień. Ba, poznawał większość tych ludzi wbrew swojej woli, ale no cóż. Tak już było. Skoro zaś miał już włączone co trzeba co odpalił najpierw stronę z wiadomościami, a potem faktycznie banku. Może przelew już przyszedł. Kto wie?

Znana ci prezenterka z taaakimi [tu szeroko odsuwające się ręce od klatki piersiowej] argumentami. Była lekkim szumem w twej rozmowie z matką. Mówiła coś o wybuchu w wieży DHK. O tym iż to atak terrorystyczny i policja prowadzi śledztwo. Później wspomniała niezwykłym wydarzeniu. Cały świat na paręnaście minut stracił kontakt z internetem. Co było przecież niemożliwe a jednak się wydarzyło. Przyczyny tego nie były znane. Dzisiejszy dzień był dziwny. Jak widać nie tylko dla ciebie.
-Już dobrze Ludwiku. Dobrze, że poznajesz nowych ludzi. Pamiętaj by byli porządni. Nie jakieś menele z ulicy.
Kaszel.
- Doktor mówi, że muszą usunąć sporą cześć tkanki w płucach bo znajduje się na nich jakaś narośl. Grzyb czy coś. Podobno sporo osób u nas to ma.
Kaszel i chrząknięcie.
-Że to coś z bagien. Przecież my już tu bagien nie mamy! Teraz to są tereny podmokłe. Tak czy inaczej muszą najpierw sklonować moje płuca, by wstawić ubytki, bo nie jestem kompatybilna z cybernetyką!
Kaszel.
-Wyobrażasz to sobie synku? Powiedział, że jestem niekompatybilna! Nie ważne. Ale to naciągacz. Mówił że nie pociągnę pół roku a to już siedem miesięcy mija.
W tym czasie spostrzegłeś, że nie było żadnego przelewu. Na twoim koncie nie było dodatkowej kasy. Miałeś za to otwarte trzy oddzielne rachunki. "Oszczędności" miały wszystkie twoje dotychczasowe zbiory. "Pomoc" miała 10 tysięcy i okazuje się, że odkładałeś na ten rachunek od półtora roku, regularnie co miesiąc. Drugi miał nazwę "Dla mamusi" i znajdywało się na nim 12743e$ i prowadziłeś go od 7 lat czyli od początku posiadania konta w tym banku.
[e$ to eurodolary taka światowa waluta, wszyscy się tym posługują]

Oooo, Louis lubił patrzeć na tą prezenterkę. Choć jej wadą było to, że nie była czarnoskóra i, że widocznie nie jadła tyle kurczaków co trzeba. Nie rozmyślał jednak dłużej na temat tej persony i posłuchał raczej tego co miała do powiedzenia. Pokiwał głową i pomyślał, że miał dziś sporo szczęścia. W trakcie tego ataku i jemu mogło się coś przytrafić. Oczywiście też wysłuchał swojej mamy. Pokiwał głową bo po tym co powiedziała sprawy nie wyglądały najlepiej.

- Matko, wiesz, że nie jestem fanem tej całej cybernetyki i mechanicznego szmelcu. Czasami jednak trzeba się na coś takiego zdecydować by żyło się lepiej. Wszystkim. Posłuchaj tylko jak kaszlesz, to na pewno wynika z tego problemu z płucami. Cokolwiek by tam nie siedziało to warto się temu przyjrzeć i może wymienić. O pieniądze na zabieg się nie martw, to będzie taki mój mały prezent ode mnie dla Ciebie. Nie myśl, że zapominam kto mnie przy cycu wychował. Zadzwonię dziś jeszcze do Zoidhilla i zapytam o szczegóły. Rozumiemy się? - Trzeci rachunek na koncie bardzo go zaskoczył. Choć nie do końca był zadowolony. Nie wiedział czy to nie była forma jakiejś manipulacji, lepszej lub gorszej. Może lepiej będzie jak weźmie tego z rachunku na którym jest 10 tysiaków, a resztę dorzuci z oszczędności. Wcale mu to nie przeszkadzało bo zdrowie matki było w tym momencie najważniejsze.

-Jak się odżywiasz? - No takie pytanie musiało paść z ust syna kucharza. Nie było innej opcji.

-Synek co ty mi tu gadasz, że ty coś zapłacisz. Przecież ty kucharzem jesteś. Kurczaka mi zrobisz?
Kaszel. Tak znów. Zakończony splunięciem.
-I się mną nie martw, jadam dobrze. Wprowadziła się ostatnio twoja ciotka z dzieciakami, bo ich z domu wywalono.
Znów kaszel.
-To jest tu w domu znów trochę żywiej. C.J. szuka pracy.
Kaszel.
-Oglądając telewizje albo grając na kompie.

- Jestem kucharzem w najlepszej restauracji w mieście. Powiedziałem, że zapłacę to zapłacę. Nie martw się o nic. To już postanowione. Martwi mnie ten Twój kaszel i trzeba się go pozbyć. Już ja się tym zajmę. - Nawet jeśli matka będzie robić jakieś problem to stwierdził, że wieczorem zadzwoni do doktora Zoidhilla i z nim wszystko ustali. Dla pacjentki może wymyśli się jakąś ładną bajeczkę. Przecież w tym momencie najważniejsze było jej zdrowie. Trzeba przyznać, że dzięki tej rozmowie na drugi plan troszkę zeszła sytuacja z Andym. Nawet się nie zastanawiał czy już moje dojechali i czy wszystko jest ok. Choć jeszcze może później zadzwoni też do Simona i czegoś się dowie. Głupio tak byłoby żyć w niewiedzy.

- Weź kompnij C.J.'a w dupsko, nie pozwalajcie mu na wszystko. Powiedz jeszcze co się u nich dzieje. W sumie dobrze, że masz jakieś towarzystwo. Niech Ci tylko na głowie nie siedzą. Pozdrów ich. - Może to nie była część rodziny, która cieszyła się jakaś najlepszą opinią, ale dobrze, że matula im pomogła. C.J. zaś był dobrych chłopakiem tylko leniwym. Jakby ktoś go kopnął w dupę to może by się ogarnął i osiągnął coś więcej niż najlepsze ratio na serwerze.

-C.J. twierdzi, że nie ma pracy bo biali wszystko zabierają.
Kaszel.
-Na mój gust to on chce tylko grać w GTA 56, czy coś tam. Nie ważne...
Kaszel.
-Może zabrałbyś go do miasta i pomógł mu? To twój kuzyn przecież.
Kaszel i splunięcie.
-Na pewno pozdrowię wszystkich, oni też cię ślą całusy. To mi przypomina.
Kaszel.
-Pamiętasz Saly? Rozwiodła się znów. Może chcesz jej numer? To taka porządna dziewczyna.

Ah to GTA, choć dziwne, że akurat 56 go wciągnęło. Z tego co kojarzył to nie był najmocniejszy tytuł z serii. Nie to co pamiętne GTA 49, a w szczególności z dodatkiem Black Tide. Choć teraz Louis nie grywał już tyle co kiedyś to ten tytuł zawsze wspomina z lekkim uśmiechem na ustach. Tak, to zdecydowanie dobre wspomnienia. Nie ma się co dziwić jednak, że marka GTA trochę upadła ostatnimi czasy. Wszystko za sprawą tego, że studio eEA wykupiło Rockstara. Wiele się od czego zmieniło.

- [To co się spłukuje w toalecie] prawda, że biali zabierają pracę. Dorze poszuka to coś znajdzie. Z chęcią bym go zabrał do miasta, ale jest kawałek drogi. Dzieli nas w sumie kilka stanów odległości. To może być problem. - Zaraz, zaraz, jaka Saly? Czy on jakąś kojarzył? A prawda! Teraz mu się przypomniało! Ba, nawet się w niej kiedyś podkochiwał, gdy chodzili razem do szkoły. Nikt prócz Louisa o tym jednak nie wiedział. Takie tam, stare czasy. W sumie dobrze by było z nią porozmawiać.

- Prześlij mi jej numer mamo. Z chęcią zamienię z nią słowo. Który to już jej maż? Siódmy? Aż taka porządna to chyba nie jest. - Pogadać jednak zawsze można. Może nawet zadzwoni do niej w drodze do pracy. Zaraz po telefonie do Simona i przed telefonem do doktora Zoidhilla. Dobrze, że dziś ten przelew dostał bo w innym wypadku koszt rozmów mógłby być dla niego zabójczy. Przy okazji też Louis spojrzał na godzinę, która powinna się wyświetlać na ekranie telewizora.

-Nie bądź głuptasem Ludwiku. To był dopiero drugi... nie trzeci. Zapomniałam o tej historii z Vegas.
Kaszel. Telewizor wyświetlał 14.21.
-Wyślę ci na pewno ten numer. Saly wspominała o tobie jak nas ostatnio odwiedziła z dziećmi. A co do C.J.'a to miasto może by mu dobrze zrobiło. Poznałby ludzi nowych.
Tą dywagację przerwa jednak też kaszel. Matka w głosie wydawała się już zmęczona. Widać długa rozmowa nie była dobra na jej obecny stan. Gardło wysuszone i tak dalej. Gdy skończyła kaszleć odezwała się ponownie.
-Słuchaj Ludwiku, będę już kończyć i ci nie przeszkadzam. Zadzwoń po prostu jeszcze. Dobrze jest cię usłyszeć.

Nie miał zamiaru męczyć dalej matki. Tym bardziej, że słychać było, że jest schorowana i kaszel nie daje jej spokoju.

- Zdrowiej zatem mamo i dbaj o siebie. Na pewno jeszcze zadzwonię. - No i nie pozostało nic więcej niż się rozłączyć. Dalej był w tym samym pustym mieszkaniu. Nie było to jednak jakimś większym zmartwieniem. Zdał sobie teraz jednak sprawę, że nadal w ręku trzymał pistolet. Oho, to chyba był jego życiowy rekord względem długość trzymania broni w ręce. Teraz wstał z miejsca i poszedł przyrządzić sobie coś szybkiego do jedzenia. Jakaś prostą sałatkę lub jajecznicę. Nie chciał być potem głodnym w pracy. Gdy zabrał się do tego był też ciekaw jak szybko matka wyśle mu numer Sally.

Wszedłeś do kuchni i spostrzegłeś, że nadal było sporo wody na podłodze. Trochę bałaganu po gościach jednak zostało. Nawet nie widziałeś jeszcze łazienki. Wyciągnąłeś mopa i szybko starłeś co było tutaj. Potem zabrałeś się za posiłek. Zajrzałeś do lodówki. Jajecznica tak? No jajka były. Jakaś genetycznie modyfikowana cebula i syntetyczny boczek też się znalazły. Prawdziwa żywność była towarem luksusowym. Te jajka sporo kosztowały. Jednak coś prostego po całej tej sytuacji to właśnie to. Boczek skroiłeś i na patelnię niech się wytopi tłuszczyk do reszty. Cebula nie powodowała płaczu gdy ją obierałeś. Pamiętasz jak matka narzekała, że przy prawdziwej się płakało. Sam jej rozmiar był zapewne ze trzy razy większy niż jakiejs tam naturalnej. Gdy usłyszałeś przyjemne skwierczenie dorzuciłeś cebulę by się zeszkliła. Zmniejszenie ognia by się to nie spaliło i co chwila mieszanie. Po paru minutach wbiłeś w to wszystko jajka. Teraz już tylko trochę przypraw, nie za wiele by nie zmieniły smaku a go wydobyły. Szczypta bazylii, może gdzieś tu był szczypiorek? Zostaje jedna rzecz. Płynna czy mocno ścięta?

No tak jajecznica wyglądała pysznie. Dlatego spokojnie poczekał aż będzie gotowa, a następnie ją zjadł. Tak, tak, ze smakiem. Plan na resztę popołudnia zaś był prosty: przygotować się do pracy. W to włączało się: odwiedzenie toalety i ogarniecie swojej osoby oraz przebranie się. Większość potrzebnych rzeczy trzymał już w lokalu. Jeśli więc nie było żadnych przeciwwskazań to po prostu przygotował się jak trzeba. Jeszcze jakieś 15-20 minut przed wyjściem postanowił, że zadzwoni do Andy'ego. Co prawda ostatnio rozmawiał z tego numeru z Simonem, spodziewał się jednak, że właśnie ten odbierze. Jakoś wątpił by jego brat był w stanie.

Jajeczniczka wyszła świetnie. Po posiłku ogarnąłeś porządki, pozmywałeś i sprzątnąłeś łazienkę (było sporo wody). Jak wszystko było już gotowe i miałeś jeszcze chwilę chwyciłeś za telefon. Jednak w tym samym czasie usłyszałeś pukanie do drzwi. Kto u diabła? Czyżby wrócili? Zaniepokojony złapałeś za swoją torbę w której była na powrót schowana broń przed wyjściem do pracy i ruszyłeś do drzwi. W drodze zobaczyłeś godzinę, była 15.27. Stanąłeś za drzwiami przy interkomie. Niepewnie rzuciłeś.
-Kto tam?
- Panie Ville? Jestem z firmy Dragon's Heart. Czy miałby pan chwilę na rozmowę? To bardzo ważne.
Głos wydawał się władczy ale łagodny. Nie miałeś zatargów z korporacjami czemu miałbyś nie otworzyć? Zaraz. A może to z powodu Andiego i reszty? Mówili przecież, że nikt się nie dowie a tu ktoś z korporacji. Nie było chyba jednak wyjścia. Powiesz, że spieszysz się do pracy i może się uda. Otworzyłeś drzwi by powiedzieć to gościowi w twarz, z torbą w ręku gotów do pracy, dla lepszego wrażenia. Przed tobą stał mężczyzna sporo po trzydziestce. Miał czarną spiczastą bródkę i niepasujące do niej misternie ułożone blond włosy. Jednak nie to przykuło twoją uwagę największą uwagę zwróciłeś na wpatrzone w ciebie oczy. Jedno było cybernetyczne, czyli w tych czasach normalne, ale drugie... tęczówka drugiego wydawała się pusta. Wyciągnął do ciebie ręce. W lewej miał wizytówkę, prawą szykował do podania.
Witam pana. Jestem CEO korporacji Dragon's Heart, nazwisko Woland. Hendryk Aleksander Woland.



zapraszam do komentowania - http://forum.gexe.pl/...6-kacik-konca/

[Dodano po miesiącu]

Sam CEO (taki bardzo ważny szef) korporacji Dragon's Heart stał przed tobą w drzwiach. Ciągle z wyciągniętymi rękoma by przywitać się z tobą. Ciągle w jakiś niepojęty sposób niepokoiło cię to puste oko. Coś było dziwnie nie tak.
-A więc Witam pana. Jak mówiłem jestem CEO korporacji Dragon's Heart, nazywam się Henryk Aleksander Woland. Czy mogę wejść? Porozmawiać z panem?

To chyba była jakaś ważna osoba. Dragon's Heart to nie było to z czym związane było całe to dzisiejsze zamieszanie? Eh, a on właśnie miał iść do pracy, a tu znowu ktoś. Skoro miał wyciągniętą dłoń to Louis ją uścisnął i rzekł.
- Dzień Dobry. Długo to zajmie? Wie Pan, trochę się do pracy śpieszę. - Jego mina wyraźnie wyglądała na strapioną. Nie do końca wiedział co ma zrobić z tym, że ten jegomość pojawił się teraz przed jego drzwiami.