Użytkownik Eirin dnia piątek, 14 października 2011, 16:19 napisał
.
Użytkownik Bielu95 dnia piątek, 14 października 2011, 09:22 napisał
Świetny tekst! Lepiej byś skomentował historyjkę Eirin I przypominało się dzieciństwo, wtedy każda dziewczyna chciała być Xeną... Teraz moje sześcioletnie kuzynki chcą być jak Hana Montana o.OTaka fajna rzecz: strach. Niektórzy boją się pająków (machamy tutaj ładnie naszemu redakcyjnemu mutantowi Courunowi, który to nad ranem podczas swej przemiany zawsze gubi ekstra nogi), niektórzy wysokości, a niektórzy gniewu szefa redakcji... Nie, żebym wytykała kogoś tutaj paluchami. Wiece czego ja tak naprawdę się boję? Krówek.
Ale nie, nie chodzi mi o takie krowy chodzące, żujące i muczące, co mleko dają. Chodzi mi o te wspaniałe, prostokątne, karmelowo-jakieś-tam cukierki, których całą 100 sztukową paczkę można zakupić w prawie każdym sklepie spożywczym. Boję się, że kiedyś skleją mi papę i już nigdy nie będę mogła jej otworzyć (dla nieświadomych, dobra krówka to taki pół-godzinny mordo-sklejacz). Po co je kupuje? Tak właściwie to nie wiem – boję się prawdy, którą widzę w oczach sprzedawczyni, gdy niemo ostrzega mnie przed możliwą próchnicą pomimo, że szoruję kły trzynaście razy dziennie. Nie wiem, chyba za każdym razem mam nadzieję, że wygram walkę z tym przesłodzonym cukierkiem, a mój język nie przyklei mi się do podniebienia. I w końcu osiągnę coś w życiu.
Wnioskuję, że coś jest nie tak z moim instynktem – bo w końcu strach ma za zadanie odstraszać nas od rzeczy niebezpiecznych, tym czasem ja nie jestem w stanie odpowiedzieć wykładowcy na pytanie, gdy zajadam się tymi cholernymi krówkami. Ostatnio poczęstowałam go po prostu cukierkiem i po pięciu minutach ogłoszono koniec zajęć – i wszyscy mogliśmy iść wcześniej do domu. Mówią, że strach powinno móc się odpowiednio wykorzystać... To i zrobiłam z niego pożytek.
Największym moim strachem podczas wchodzenia na Gameexe jest to, że kiedyś przyrosnę po prostu do krzesła. Przechodzą mnie dreszcze, gdy dowiaduję się, ile artykułów mam wrzucić danego dnia i zazwyczaj gromadzę ze sobą tygodniowy zapas jedzenia, żeby przetrwać przygotowywanie Tłustych Czwartków (krówki również znajdują się na liście tego menu). Pomimo to łudzę się, że moje zęby przystosują się kiedyś do stawianym im wyzwaniom i to ja wyjdę zwycięsko z ringu...
Tęskniliście za moimi wywodami życiowymi? Ja tęskniłam.
