Na dziedziniec wchodzi wysoki elf ubrany w bogato zdobiony strój. Z nieskrywanym niesmakiem ogląda zgromadzonych. Stąpając powoli dociera na środek dziedzińca. Kiedy jest już pewien, że cała uwaga jest skupiona na jego osobie mówi: "Król nasz miłościwy przysyła mnie w bardzo ważnej sprawie. Wezwać mi tu dowódcę nieroby!, ale szybciutko." Elf udając, że nie zauważa nerwowej krzątaniny stoi jak gdyby nigdy nic i oczekuje na przybycie dowódcy.
Przyglądacie się całej tej scenie z pewnego oddalenia. Siedzicie przy stole pod murem gdzie zabieracie się właśnie za śniadanie na świeżym choć już nieco chłodnym powietrzu. Przybycie elfa z rozkazami królewskimi wywołało mały popłoch na dziedzińcu. Parobkowie, czeladnicy i rzemieślnicy oraz rekruci biegają w popłochu udając, że ciężko pracują.
Po chwili widzicie jak jeden z czeladników wraca z koszar a za nim kroczy was dowódca. Podchodzi do elfa i zaczyna z nim żywo dyskutować. Elf wyraźnie rezygnuje z nadętej postawy, jest wyraźnie czymś poddenerwowany lub podekscytowany. Dowódca natomiast początkowo słucha w milczeniu a po chwili zaczyna chodzić nerwowo przed elfem dużo przy tym gestykulując.
uwaga, zmiana koloru jest czysto kosmetyczna. to jest tekst dla wszystkich)
Przyglądacie się całej tej scenie z pewnego oddalenia. Siedzicie przy stole pod murem gdzie zabieracie się właśnie za śniadanie na świeżym choć już nieco chłodnym powietrzu. Przybycie elfa z rozkazami królewskimi wywołało mały popłoch na dziedzińcu. Parobkowie, czeladnicy i rzemieślnicy oraz rekruci biegają w popłochu udając, że ciężko pracują.
Po chwili widzicie jak jeden z czeladników wraca z koszar a za nim kroczy was dowódca. Podchodzi do elfa i zaczyna z nim żywo dyskutować. Elf wyraźnie rezygnuje z nadętej postawy, jest wyraźnie czymś poddenerwowany lub podekscytowany. Dowódca natomiast początkowo słucha w milczeniu a po chwili zaczyna chodzić nerwowo przed elfem dużo przy tym gestykulując.
uwaga, zmiana koloru jest czysto kosmetyczna. to jest tekst dla wszystkich)
