Stacia tytanów, a zwłaszcza herosów, zawsze wzbudzają kontrowersje wśród widzów, choć ostatnie tego typu produkcje zdają się być miałkie. Ale od czego jest wyobraźnia, która pozwala nam na rzucenie na ring najdziwniejszych kompanów czy też arcywrogów jakich widział świat. Dlatego dziś, na łamach Fantastyki w Kadrze, puściliśmy nieco wodze fantazji, gdybając kto zwyciężyłby w starciu czerwony diaboł Daredevil vs pajęczak Spider-Man?
Moim typem jest Daredevil, gdyż nie ukrywam swojej niechęci do drugiego pana, życząc mu zerwanej nici. Jednak jak dotąd nie było filmowej okazji do obserwacji takiej walki, więc pozostaje na razie porównać dwie produkcje z owymi bohaterami w roli głównej – "Daredevil" oraz "Spider-man".
Może nie byłoby tak źle, gdyby walki przyciągały uwagę i cieszyły oko. Tymczasem w ich trakcie można spokojnie zająć się czymś innym i poczekać na niezaskakujący finał. Toporne, drewniane ruchy są czasem tak mało dynamiczne, jakby chłopaki odgrywali bijatykę na szkolnym przedstawieniu dla swoich rodziców. Powolne, wyuczone sekwencje dobitnie przypominają, że oglądamy kiepską ekranizację, nie pozwalając w całości oddać się seansowi.
Film Sama Raimiego nie koncentruje się na walce Spider-Mana z Zielonym Goblinem. Tak naprawdę konflikt ten stanowi raczej wątek poboczny, a główna akcja dotyczy przemieniania się Petera Parkera w Człowieka-Pająka. Twórcy stanęli przed dosyć trudnym zadaniem pokazania, jak zagubiony młodzieniec zyskuje wiarę w siebie i w końcu staje się obrońcą innych, słabszych ludzi, jednocześnie nie zanudzając przy tym widza. Muszę przyznać, że wyszło to im całkiem zgrabnie, chociaż momentami hektolitry patosu, wylewające się na nas z letniego blockbustera, potrafią człowieka przygnieść.