Ja osobiście nie gram tak, żeby stworzyć sobie możliwie najszybciej możliwie największego Niszczyciela Światów. Oczywiście, kiedy ktoś mi powie, że jak sobie zrobił pala na hammery i ma takie obrażenia, że zabija Diablo na hellu jednym ciosem i to jest dla niego fajne, to ok. Jego prawo. Ale ja wolę trochę się pomęczyć i poczuć klimat, niż biegać zakutym w zbroję człowiekiem - magnesem wokół którego latają młotki. To nawet brzmi głupio, nie mówiąc o tym, jak wygląda
. Tak więc moje postaci, którymi gram naprzemiennie od bez mała 6-ciu lat, to:
1. CZARODZIEJKA (Generalnie najbardziej na lód, ale jakoś i tak zawsze mi wychodzi, że jest lodowo - ogniowa
)
2. NEKROMANTA (Zawsze po jeden i tylko jeden na każdą klątwę a reszta to już zależy, ale postać sama w sobie skonstruowana najfajniej)
3. BARBARZYŃCA (Choć prymitywny w obsłudze, to jednak jest sentyment. Moją pierwszą postacią w D2 był barbarzyńca Betoniusz
)
4. PALADYN (Od święta, jak mi się zachce bronić światła itd. Może mnie tutaj wyśmieją hammerzy i smiterzy, ale zawsze fanatczynie zapalony)
5. DRUID (Choć grać nim za bardzo nie umiem, bo miesza mi się w taktyce i z czarodziejką i z trupiarzem, to bardzo lubię tę postać i czasem pogram)
ZABÓJCZYNI (Nie mogę się przekonać, nigdy nie doszedłem dalej jak do 2 aktu. Zbyt nijaka, zbyt "wszechrozwalająca" po rozbudowaniu. Zero frajdy)
AMAZONKA (Nudna jak flaki z olejem, choć ponoć sami panowie z Blizzarda twierdzą, że to najsilniejsza postać w D2. Sprzeczać się nie będę
)
Zaczynałem od barbarzyńcy, potem był FoH a na końcu Bone Necro. Aktualnie macham sobie dla zabawy czarodziejką... dla odmiany PvM 
Użytkownik lol123 dnia wto, 21 kwi 2009 - 10:01 napisał
