Paweł Kornew

Urodził się w 1978 roku w Czelabińsku, gdzie mieszka po dziś dzień. W 2000 roku ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Czelabińskim i prawie dziewięć lat przepracował w wyuczonym zawodzie. Obecnie całkowicie koncentruje się na twórczości literackiej.

Pisać, mniej lub bardziej systematycznie, zaczął w 2003 roku i wtedy powstały pierwsze rozdziały "Sopla", powieści, która ukazała się nakładem wydawnictwa Alfa-kniga w styczniu 2006 roku, a już we wrześniu została uhonorowana nagrodą "Miecz bez imienia" (nagroda ufundowana przez wydawnictwo Alfa-kniga, jako zachęta dla młodych i nieznanych twórców fantastyki akcji i humorystycznej oraz w celu odrodzenia najlepszych tradycji literatury rosyjskiej. Nazwa nagrody pochodzi od tytułu powieści Andrieja Bielanina). Pierwsza tetralogia z cyklu "Przygranicze" została wydana w Polsce przez Fabrykę Słów.

Inny cykl Kornewa "Egzorcysta" otrzymał nagrodę im. Afanasija Nikitina (nagroda za fantastykę awanturniczo-przygodową) na Bastkonie – 2013.

Czyta od dziecka, preferuje fantastykę naukową i fantasy. Z autorów zagranicznych ceni twórczość między innymi: Rogera Zelaznego, George`a Martina i Simona Greena. Z rosyjskich, chyba dwie pierwsze książki z cyklu o "Swarogu" Aleksandra Buszkowa, "Kroniki Sjały" Aleksieja Piechowa, "Drogę do domu" Witalija Zykowa i "Tajne miasto" Wadima Panowa.

Ulubiona muzyka: Piknik, Nautilus Pompilius, Fort Royal, Agatha Christie, Cziornyj obelisk i wczesne albumy Korolja i Szuta.

Jeśli chodzi o filmy, woli niefantastykę, raczej coś z kryminalnym zacięciem: "Porachunki", "Przekręt", "Czwartek", "Przekładaniec", "Najpierw strzelaj, potem zwiedzaj", "Adrenalina", "Angielska robota" i tym podobne.

Jeśli chodzi o ulubione nałogi, są to: ciemne piwo, koniak, calvados i armaniak.