Zapraszamy do zapoznania się z recenzją książki "Pokój światów"!

Dotychczas dzieliłam książki na dobre, czyli takie, które wciągają czytelnika od pierwszej strony i zabierają go w niezwykłą podróż do innego świata, oraz złe, a mianowicie męczące, gdzie lektura sprawia niewiele przyjemności, zaś w utworze nie ma nic, co by powodowało, że nie chce się ich odkładać. Dobra, ale męcząca lektura? Zawsze uważałam wspomniane zjawisko za niebyłe, ale debiutancka powieść Pawła Majki stanowi idealny dowód na to, że jednak coś takiego może się zdarzyć. Pytanie, czy w takim razie nadal jest to paradoks, czy też rzadki przypadek dobrej fabuły w nieprzekonującej formie, pozostawię bez odpowiedzi.... Czytaj dalej!

Komentuj, dyskutuj, dziel się z innymi swoim zdaniem!

Zacząłem czytać "Pokój..." zachęcony opiniami w internecie, ale ta książka mnie męczy. Nie potrafię jakoś wykrzesać z siebie zainteresowania losami bohaterów. A przecież prolog był świetny. Całkiem inaczej wspominam lekturę "Innych pieśni" Dukaja, który przecież uznawany jest za "trudnego" pisarza. Od tamtej książki nie mogłem się oderwać. Mimo wszystko, dam jeszcze powieści Majki szansę.

Też miałam z tym problem i założyłam, że to przez sposób narracji, bo w tej książce wszystko jest dobre - fabuła, bohaterowie, a od nawiązań intertekstualnych aż kipi, a jednak chwilami naprawdę czytałam bardziej z recenzenckiej powinności niż dla przyjemności. Może trzeba mieć na tę książkę "dzień"?