Zapraszamy do zapoznania się z recenzją książki "Dziedzictwo tom 1"!

Minęło już osiem i pół roku, od kiedy "Eragon", pierwsza część cyklu "Dziedzictwo", zawitał na amerykańskich półkach sklepowych. Przez ten czas mogliśmy obserwować dorastającego głównego bohatera powieści, jak i rozwój warsztatu pisarskiego Paoliniego. W listopadzie do księgarń zawitał ostatni tom cyklu, wieńczący przygody smoczego jeźdźca. Problem w tym, że wydawnictwo MAG podjęło kontrowersyjną decyzję podzielenia "Dziedzictwa" w Polsce na dwie części. Jedyny plus takiego rozdziału to łatwiejsze trzymanie lektury w rękach, gdyż ten tom jest najgrubszy w serii. A minusy... Może o tym za chwilę.... Czytaj dalej!

Komentuj, dyskutuj, dziel się z innymi swoim zdaniem!

Wypowiem się. Jestem nieco w ponad połowie książki i jak na razie jestem mocno zawiedziony, akcja bardzo powolna i monotonna, ogranicza się głównie do opisów bitew i życia obozowego Vardenów, flaki z olejem. Patrząc na całą serię, każda kolejna część była co raz gorsza, przy czym zaznaczę, że pierwsza bardzo mi się podobała, Najstarszy dobry, Brisingr jeszcze ujdzie ale Dziedzictwo to... klapa to może za mocne słowo, ale jest z pewnością poniżej przeciętnej. Widać że autorowi, w pewnym momencie skończył się pomysł na fabułę.

Później jest coraz gorzej

Szkoda, dobrze wspominałem tą serię i mocno mnie zawodzi Dziedzictwo, czy warto w ogóle kupować tom II?

Moim zdaniem nie warto. Chyba że chcesz naprawdę (ale tak NAPRAWDĘ) poznać, jak się kończy ta historia.