Dwa tygodnie na zad w Fantastyce w Kadrze zagościł film z pogranicza jawy i snu – "Cela", produkcja ciekawa, mało znana, ale posiadająca swoje mankamenty. W tym tygodniu cykl wciąż pozostaje w bardziej eterycznej sferze fantastyki zmiksowanej z małą domieszką steampunku.
Ta charakterystyczna podkategoria science fiction wciąż wydaje się mało doceniana przez koncerny filmowe. Smuci mnie to wielce, bo uwielbiam ten klimat pary, mroku i akomputerowej techniki. Jest w tym coś prymitywnego, dzikiego, a jednocześnie zaskakującego i innowacyjnego. Niestety, filmowcy widocznie nie podzielają mojej fascynacji, racząc widzów dość wyeksploatowanymi kosmicznymi wojażami czy pięknymi elfami. Nie, żebym nie lubił tego typu produkcji, skądże znowu. Najzwyczajniej w dłuższej perspektywie wiele tego typu tworów jest kolejną, mało zaskakującą kalką przeszłości.
Ale to temat na inny cykl. Może w kolejnej odsłonie Filozofii Dnia Siódmego. Tymczasem zapraszam do zapoznania się z filmem "Franklyn".
... miasto rządzone jest przez religijnych fanatyków. Jego głównym prawem jest posiadanie wiary, niezależnie, czy jest to odprawianie modłów do wszelkiego rodzaju bożków, czy kult robienia manicure. Najważniejsze, by mieć w co wierzyć i być dzięki temu bardziej podatnym na kontrolę. Jednak są również ci, którzy sprzeciwiają się takiemu stanowi rzeczy, porzucając wszelką wiarę. Jednym z nich jest Jonathan Preest, próbujący pomścić śmierć dziewczynki złożonej w ofierze jakiemuś wyimaginowanemu bogu. Natomiast Milo to londyńczyk porzucony przez swoją narzeczoną w dniu ślubu, ostatecznie szukający ukojenia w ramionach nierealnej przyjaciółki z dzieciństwa. Zaś Emilia to emocjonalna studentka szkoły plastycznej, która za sprawą artystycznego projektu o samobójstwach i śmierci nęka swoją matkę, winiąc ją za traumy przeszłości.