Zgadzam się z recenzją i oceną - książka jest rewelacyjna. Tego właśnie oczekuję po polskiej fantastyce. Język faktycznie nie należy do złożonych i widać różnicę na przykład w zestawieniu z "Siewcą wiatru" jego żony, ale może właśnie dlatego tak płynnie się ją czyta. Genialne jest również to czerpanie wielkimi garściami z naszej kultury - w tej części chociażby wielki wpływ Boscha vel A(a)kena.
Książka intryguje już od samego początku. Napędza to chęć przeczytania, co stało się w stacji badawczej i w ogóle - o co tu kurdę chodzi?! Jedyne, co było nudne w lekturze, to wątek Filara, syna Oszczepnika. Podobał mi się rozdział z tymi zwierzątkami, ale poza tym nudy. Siłą się powstrzymywałem, aby nie przeskoczyć do kolejnego wątku Drakkainena. Na całe szczęście w kolejnych tomach jest dużo lepiej.
Zakończenie to oczywiście olbrzymi cliffhanger i od razu po przewróceniu ostatniej strony chce się biec do sklepu po kolejną część.
Zdecydowanie polecam - 9,5.
Książka intryguje już od samego początku. Napędza to chęć przeczytania, co stało się w stacji badawczej i w ogóle - o co tu kurdę chodzi?! Jedyne, co było nudne w lekturze, to wątek Filara, syna Oszczepnika. Podobał mi się rozdział z tymi zwierzątkami, ale poza tym nudy. Siłą się powstrzymywałem, aby nie przeskoczyć do kolejnego wątku Drakkainena. Na całe szczęście w kolejnych tomach jest dużo lepiej.
Zakończenie to oczywiście olbrzymi cliffhanger i od razu po przewróceniu ostatniej strony chce się biec do sklepu po kolejną część.
Zdecydowanie polecam - 9,5.