Studio Neocore Games opublikowało nowy materiał z gry The Incredible Adventures of Van Helsing II. Z nagrania dowiadujemy się o wszystkich najważniejszych zmianach, jakie pojawią się w tytule w stosunku do pierwowzoru.

A oto kilka z najważniejszych informacji:

• W grze będą dostępne trzy klasy postaci: Hunter, Thaumaturge oraz Arcane Mechanic.
• Nasza postać osiągnie maksymalnie 60 poziom doświadczenia.
• Zostanie nam powierzone do wykorzystania 200 umiejętności.
• Pojawi się również kryjówka Hunter's Lair oraz związane z nią mini gry w tzw. tower defense, czyli obronę bazy.
• Będziemy mogli tworzyć i ulepszać przedmioty.
• W razie potrzeby będziemy mogli przywołać i wysłać na polowanie nowego towarzysza – Chimerę.

Tytuł ukaże się 22 maja i będzie dostępny zarówno w trybie dla jednego gracza, jak i w multiplayerze.

Natomiast już teraz zapraszam do obejrzenia zwiastuna:

Cóż.. Kupiłem pierwszą część, kierując się entuzjastycznymi opiniami w internecie. Gra spodobała mi się średnio. Od razu wyleciała na mnie grupa jakichś wieśniaków z morderczymi zamiarami, wokół mnie bez przerwy krążyła jakaś upiorzyca (też chyba z morderczymi zamiarami). Owszem, grafika nawet ładna, tylko komputer zawiesił mi się po 10 minutach grania i pomógł tylko twardy reset. Zniechęcony cokolwiek, odłożyłem grę na później, by dać jej jeszcze jedną szansę. Wtedy dowiedziałem się, że nie zakupiłem pełnowartościowego produktu, bo, jak grzyby po deszczu, zaczęły ukazywać się radosne DLC. Dajcie ludzie żyć.

Należy dodać, że bez DLC sensu większego nie ma, bo dodają nowe klasy i sprawiają, że grać można więcej niż raz. Nie przeszedłem zbyt wiele, ale gra okazała się całkiem przyzwoitym klonem każdy-wie-czego.

Wszystkie dodatki były niedawno do kupienia w pewnym sklepie, za niewielkie pieniądze. Była nawet pełna wersja gry, z wszystkimi (chyba) DLC, w cenie - niespodzianka! - ciut chyba nawet niższej od tej, którą zapłaciłem za moją, zubożoną wersję. Byłem już jednak zniechęcony do tego całego przedsięwzięcia, i owych DLC nie kupiłem, a w myślach pokazałem panom od tej produkcji słynny gest Kozakiewicza. Wolę stare gry z czasów, gdy ich twórcy szanowali graczy i byli wobec nich uczciwi. Cóż... albo ja się starzeję, albo świat poszedł naprzód.