Zapraszamy do zapoznania się z recenzją książki "Harry Potter i Czara Ognia"!

Harry Potter dorasta, a zatem jego przygody w czwartym tomie serii mają już niewiele wspólnego z tym, o czym mogliśmy czytać wcześniej. Nasz starzejący się z każdą książką bohater tym razem zostaje uwolniony od spędzenia całego lata w domu wujostwa. Wszystko za sprawą mistrzostw świata w quidditchu i drobnemu niedopowiedzeniu.... Czytaj dalej!

Komentuj, dyskutuj, dziel się z innymi swoim zdaniem!

Mój ulubiony tom, który sprawił, że zacząłem wymyślać własne szkoły poza Hogwartem.

Najlepszy tom na równi z "Komnatą Tajemnic". Śledzenie głównej atrakcji "Czary Ognia", Turnieju Trójmagicznego, jest niesamowicie ekscytujące i stanowi świetny argument do wprowadzenia nowych postaci jak i pokazania czytelnikowi innej części świata - mam tu na myśli zaprezentowanie pozostałych szkół prócz Hogwartu. Do tego oczekiwany powrót Voldemorta oraz zaskakujące, gorzkie, bardzo smutne zakończenie. Rewelacja. Szkoda, że nie udało się tego wszystkiego przenieść dobrze na film - owszem, był niezły, ale czegoś mu zabrakło, nie przyprawiał o taką euforię jak książka.

No i wreszcie pojawiają się smoki! Chociaż Harry Potter mógłby nieco zastopować swoją chęć niesienia pomocy (kłania się etap, w którym ma uratować Rona, a przy okazji chce uratować jeszcze innych - np. Hermionę, po którą przecież płynie Wiktor Krum).

Moja ocena: 10/10

Książka jest... specyficzna. Z jednej strony bardzo ciekawy wątek zadań, realistyczne przeżycia Harrego, gdy nikt mu nie wierzy, że nie wrzucił swojej kartki do Czary Ognia... A z drugiej strony bohater irytuje debilizmem z levelem over 100%! Tu rzuca się ratować kogo się da zamiast ruszyć mózgiem, a nie ciałem, tu omal nie spier**** drugiego zadania, bo zaspał i na dodatek nic nie wykombinował... No ręce opadają!

Wiem, że takie właśnie ,,rzeczy" dodają książce dodatkowej pikanterii i smaczku, ale krew mnie przy okazji zalewa. Naprawdę nie wiem, co mam o tej książce myśleć. Znam ją prawie na pamięć (efekt słuchania audiobooków do posiłków itp.), ale...

Dobry styl, przyjemne ,,proste" słownictwo, rozwijająca się fabuła i nagły plot twist na samym końcu sprawiają, że czyta się przyjemnie, co nie znaczy, że nie ma pewnych zgrzytów przy tłumaczeniu czy innych takich ,,dupereli" (jak by to większość nazwała).

7/10

4 część nie ma sobie równych