Witam.
Otóż, że bardzo lubię zapisywać zdanie pod zdaniem, tak, by się rymowało, a potem patrzeć co mi wyszło, chciałbym także tutaj pokazać swoje rymowanki. Z tą zasadą, że takie pisanie dla samego siebie nie jest moją pasją. Toteż chętnie napisałbym krótką rymowankę o kimś, kto o to poprosi. (Od razu mówię, że rzadko mi coś konkretnego wyjdzie).
Chciałbym też się dowiedzieć, czy to co robię w ogóle ma sens czy lepiej popróbować czegoś innego.
Oto dwie próbki mojej twórczości, z czego pierwsza jest najdłuższym wierszem w mojej karierze (Mówiłem, że piszę krótkie wierszyki)

"Opowieść gnomka"

"Szedłem ja raz na wyprawę
By zdobyć doświadczenie i wprawę
Trza się było szykować dzień cały
Bowiem wycieczka ta, to trud niemały
Przygotowania były długie i żmudne
A przy okazji, wiadomo, że nudne
Lecz w końcu pakowanie skończyłem
I już prawie na wyprawę ruszyłem...
Jednak, postanowiłem zakupić ziemniaki
Bo co ja będę jadł w lesie? Ptaki?
Z tymi zapasami ruszyłem ku bramie
Lecz się zatrzymałem, by pomóc młodej damie
Sakiewka jej po prostu spadła
A z niej moneta srebrna wypadła
Już miałem wyjść w końcu za miasto
Lecz mnie nabrała ochota na ciasto
Wróciłem więc do swego domu
I nie mówiąc nikomu
Wtrząchnąłem szarlotki kawał cały
A i chleba kawał niemały
Popiłem to sokiem pomarańczowym
Smacznym, pożywnym i jakże zdrowym
Wyszedłem następnie z chałupki
Jeszcze podjadając ciemne borówki
Wyglądały ładnie. Okrągłe, czarne...
Jednakże w smaku, były dość marne
Doszedłem już ku miasta wrotom
przyglądając się ulicznym kotom
Rzuciłem im kawałek ryby niemały
A w ćwierć klepsydry zniknął cały
Uznałem, że udam się w końcu na wycieczkę
Ale zjadłem wcześniej klusek miseczkę
Ruszyłem drogą idąc krokiem wolnym
Ku łąkom, lasom i chomikom polnym
Nie uszedłem jednak nawet mili
Gdy zobaczyłem piękną rodzinę Gili
Minąłem ich po chwili patrzenia
Mówiąc wcześniej "do widzenia"
Dalej, ze dwie mile chyba
Zobaczyłem cel mej wyprawy - grzyba!
Porwałem go toteż czym prędzej
I pobiegłem do miasta potykając się o żołędzie
I tak się kończy opowiastka cała
A kolacja grzybowa, choć smaczna
Była dosyć mała..."

"Johny i gruszka"

Była raz jeż Johny zwany
Na cały świat jako podróżnik znany
Gdy był on w gruszkowym sadzie
Gdzie myśli swe układał w nieładzie
Spojrzał i spadającą gruszkę obaczył
Wiedział tedy, że by sobie nie wybaczył
Jeśli by nie podszedł i nie spytał "kto ona"
Wierzył tedy, iż jest mu przeznaczona
Dla niego ten mdły kolor i dziwny kształt
Stał się nawet i życie wart
Już to miał podejść do niej i zagadać
Gdy zaczęła mu mucha przeszkadzać
Odpędził ją swoimi kolcami
Lecz, że był pechowiec nad pechowcami
Gdy wzrok obrócił, pszczoły owoc jadły
A nadzieje zwierza na zawsze przepadły...

Nie znam się na wierszach/rymowankach itp., ale czytając twoje wypocinki przylepił mi się uśmiech do facjaty, co znaczy, że jak dla mnie są spoko . I jeśli miałbyś troche czasu to wymyśl o mnie rymowankę, proszeu :>.

Ładne. Całkiem urokliwe Napisałbyś coś na podrzucony temat?

Nie no. Uberultymatywnie, przesadnie, masakrycznie, pentagramicznie i ślicznie zbanalizowałeś Panie rymy, przez co z lekka bawisz, a zupełnie nie jesteś Pan zainteresowywujesz brzechwopodobnym, nieco kulawym swoim słowoklectwem i werszotwórstwem, amen wszechmogącemu.
Jesteśmy zawsze za legalizacją, w każdym mieście popieracie to owacją.

Jeah! Świetne.
Napiiiiiisz coś o mnie. Proszę?

Fajne wierszyki, oba xD czytając miałem uśmiech na twarzy, więc to dobrze

Cytat

xD

Dzięki za pozytywne opinie :]

Racuch, zastanawiam się jak mogę skończyć.

Kresslack, mogę, choć nie odpowiadam za specyficzną interpretację.

Cytat

Eeee... Dzięki...?

Miridius, wrzucę coś o Tobie razem z Racuchem.

Sam nie napisałbym raczej lepszego

Jeżeli chodzi o wykonanie, to styl jest bardzo lekki, co sprawia, że dobrze się je czyta, jednak osobiście nie przypadł mi do gustu (pewnie głównie dlatego, że nie przepadam za wierszami), nie były bardzo odkrywcze i porywające, ale jak na amatora są ok (Mam nadzieję, że nie będziecie mnie teraz krytykować za odmienne zdanie).

Co do twojego pytania, czy warto się temu pisaniu poświęcać, to moim zdaniem to pytanie powinieneś zadać sobie, jeżeli uważasz, że piszesz coraz lepiej to rób to dalej. A przede wszystkim musi Ci to sprawiać przyjemność

Sosna...Mordowanie wychodzi Ci coraz lepiej? Sprawia Ci przyjemność? Morduj dalej!

Jako pesymistyczny materialista powiem, że nie warto się temu poświęcać, chyba że dla czystej rozrywki. Nie wiele osób takie toto doceni. Z tym się musisz liczyć. Opinie "Ijjeeee ale to słodkie" czy "takie głupie że aż fajne" to rzadkość, częściej ktoś stwierdzi że to bezsensowne, głupie, dziecinne etc.

Ide się położyć, bezsenność mi nie służy...

No ja mu chociaż nie odbieram nadziei
(choć fakt faktem, że kokosów na tym nie zbijesz)