Widać, że w Europie wiele czynników historycznych miało wpływ na nazewnictwo dni, co widać zwłaszcza przy sobocie na tle innych dni.
Dni tygodnia - Odpowiedź
Podgląd ostatnich postów
Śliczne. 
Znalazłem takie oto mapki:
pozdro dla Zagłoby, Matta, Meda oraz Cou.
pozdro dla Zagłoby, Matta, Meda oraz Cou.
Użytkownik Hawkwood dnia czw, 23 sie 2007 - 14:34 napisał
Bardzo ładnie, ale w judaizmie to sobota jest najważniejszym dniem tygodnia, jako siódmy dzień stworzenia. Chrześcijanie uznali niedzielę, ponieważ wówczas to zmartwychwstał Jezus. A dla Żydów nie był on mesjaszem.
Tutaj jednak bym trochę podyskutował, ponieważ jak wspominał Taramelion, żydzi liczyli dnie od wschody słońco do wschodu słońca, zatem trochę się nam tu przesuwa linia czasu
Tak naprawdę niedziela powinna być pierwszy dniem tygodnia, a sobota ostatnim, właśnie ze względu na sabat.
Niestety tak nie jest i dzięki temu powrotem do pracy po weekendowym odpoczynku cieszymy się w poniedziałek (6, 7 rano?
)pozdrawiam
Jeśli uznasz, że warto po rosyjsku to napisz i w tym języku 
.
.Theoden, bardzo podobnie do angielskich, ale zobaczymy, jak uznam, że wrto to napiszę.
Powiem Wam, że jeszcze mnie interesują rosyjskie nazwy. ;D
Powiem Wam, że jeszcze mnie interesują rosyjskie nazwy. ;D
Bardzo ciekawe... ciekawostki ;D , są zamieszczone w tych artykułach.
Podejrzewam, że duża część Brytyjczyków nie wie o pochodzeniu tych nazw .
Podejrzewam, że duża część Brytyjczyków nie wie o pochodzeniu tych nazw
.Może znasz Taramelion dni tygodnia i miesiące po niemiecku??? Było by super.
Było by super.No pewnie. Ponownie stwierdzam, że mamy więcej polotu niż szeroko pojeci brytole .
.Jak chciał Ekhtelion etymologia nazw miesięcy.
Najpierw po polsku:
Jakie jest pochodzenie nazw miesięcy?
Większość polskich nazw miesięcy ma pochodzenie ludowe i wiąże się w rytmem zajęć na roli lub z cyklem zmian w przyrodzie. Nazwy ludowe w użyciu ogólnym zastąpiły dawne nazwy łacińskie w I połowie XIX wieku. Nazwę pierwszego miesiąca roku wywodzi się od ps. *sěča ‘cięcie’ (od czasownika *sěkti ‘ciąć’), do którego dodano przyrostek -?n?. W okresie staropolskim nazwa ta – oznaczająca zimowy czas odpowiedni do wyrębu (cięcia) drzew w lesie – miała formę sieczeń, którą przekształcono na znane w XV wieku styczeń // tyczeń przez skojarzenie ze słowem tyka – w nawiązaniu do pozyskiwanego zimą drewna (por. W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego). Luty pochodzi od staropolskiego przymiotnika luty ‘przykry, niemiły’, marzec – od łacińskiego Martius mensis ‘miesiąc poświęcony Marsowi’ (Mars, Martis); polszczyzna przejęła tę nazwę za pośrednictwem staroczeskich form mařec, marc. Kwiecień pochodzi od przymiotnika kwietny, a maj od łac. Maius. Czerwiec, który zastąpił staropolski czyrwień, wziął swą nazwę od czerw ‘larwa pszczoły’ lub też od przymiotnika czerwony, co ma związek z owadami dostarczającymi tego barwnika. Lipiec pochodzi od starszej formy lipień, a ta od rzeczownika lipa lub od przymiotnika lipowy. Sierpień pozostaje w związku z rzeczownikiem sierp – w tym miesiącu są żniwa. Wrzesień to miesiąc, kiedy kwitną wrzosy, a październik to czas czesania lnu lub konopi, których pozostałością są suche łodygi – paździerze. Listopad kryje w swej nazwie znaczenie ‘czas opadania liści’, grudzień zaś to grudny miesiąc, którego nazwa wywodzi się od rzeczownika gruda ‘nierówna powierzchnia zamarzłej ziemi’ (por. A. Brückner Słownik etymologiczny języka polskiego, A. Bańkowski Etymologiczny słownik języka polskiego).
Teraz po angielsku:
January - pierwszy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - styczeń
etymologia: z łac. Ianuarius, od imienia boga Janusa (Ianus, bóg rzymski o dwóch twarzach)
Ianuarius - "(miesiąc) poświęcony (bogu) Janusowi".
February - drugi miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - luty
etymologia: z łac. Februarius, februare - "czyścić", gdyż luty był ostatnim miesiącem roku (do ang. przez starofr. feoverel).
Februa - nazwa święta oczyszczenia przypadającego 15.II, ponieważ w kalendarzu rzymskim był to ostatni miesiąc roku, w którym składano bogom ofiary dla oczyszczenia z grzechów.
March - trzeci miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - marzec
etymologia: z łac. mensis Martius (miesiąc Marsa).
April - czwarty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - Kwiecień
etymologia: z łac. Aprilis; od aperio/aperire ("otwierać"), ponieważ "otwiera się" (rozpoczyna) wówczas wiosna;
May - piąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - maj
etymologia: łac. Maius (od Maia - "Maja" (starożytna italska i rzymska bogini przyrody;)
June - szósty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - czerwiec
etymologia: od imienia rzymskiej bogini Junony (łac. Iuno), żony Jowisza (Iovis, Iupiter)
July - siódmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - lipiec
etymologia: środkowoangielskie iulius, anglo-francuskie julie, starofrancuskie jule, łacińskie Iulius (na cześć Juliusza Cezara).
August - ósmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - sierpień
etymologia: łac. Augustus na cześć Oktawiana Augusta; miesiąc liczy 31 dni, ponieważ cesarz życzył sobie, by miesiąc ten miał dokładnie tyle samo dni, ile lipiec, miesiąc Juliusza Cezara (zob. Iulius). Pierwotną nazwą miesiąca było sextilis, ponieważ był to szósty miesiąc roku, który w kalendarzu rzymskim rozpoczynał się w marcu;
September - dziewiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - wrzesień
etymologia: łac. September od septem- "siedem", ponieważ był to siódmy miesiąc kalendarza juliańskiego.
October - dziesiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - październik
etymologia: łac. October od octo - "osiem", ponieważ był to ósmy miesiąc kalendarza juliańskiego.
November - jedenasty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoraiańskiego) - listopad
etymologia: łac. November od novem - "dziewięć", ponieważ był to dziewiąty miesiąc kalendarza juliańskiego.
December - dwunasty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoraiańskiego) - grudzień
etymologia: łac. December od decem - "dziesięć", ponieważ był to dziesiąty miesiąc kalendarza juliańskiego (rok rozpoczynał się pierwszego marca).
[Dodano po chwili]
I jak Ekh, zadowolony? Trudne nie było co nie...
Najpierw po polsku:
Jakie jest pochodzenie nazw miesięcy?
Większość polskich nazw miesięcy ma pochodzenie ludowe i wiąże się w rytmem zajęć na roli lub z cyklem zmian w przyrodzie. Nazwy ludowe w użyciu ogólnym zastąpiły dawne nazwy łacińskie w I połowie XIX wieku. Nazwę pierwszego miesiąca roku wywodzi się od ps. *sěča ‘cięcie’ (od czasownika *sěkti ‘ciąć’), do którego dodano przyrostek -?n?. W okresie staropolskim nazwa ta – oznaczająca zimowy czas odpowiedni do wyrębu (cięcia) drzew w lesie – miała formę sieczeń, którą przekształcono na znane w XV wieku styczeń // tyczeń przez skojarzenie ze słowem tyka – w nawiązaniu do pozyskiwanego zimą drewna (por. W. Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego). Luty pochodzi od staropolskiego przymiotnika luty ‘przykry, niemiły’, marzec – od łacińskiego Martius mensis ‘miesiąc poświęcony Marsowi’ (Mars, Martis); polszczyzna przejęła tę nazwę za pośrednictwem staroczeskich form mařec, marc. Kwiecień pochodzi od przymiotnika kwietny, a maj od łac. Maius. Czerwiec, który zastąpił staropolski czyrwień, wziął swą nazwę od czerw ‘larwa pszczoły’ lub też od przymiotnika czerwony, co ma związek z owadami dostarczającymi tego barwnika. Lipiec pochodzi od starszej formy lipień, a ta od rzeczownika lipa lub od przymiotnika lipowy. Sierpień pozostaje w związku z rzeczownikiem sierp – w tym miesiącu są żniwa. Wrzesień to miesiąc, kiedy kwitną wrzosy, a październik to czas czesania lnu lub konopi, których pozostałością są suche łodygi – paździerze. Listopad kryje w swej nazwie znaczenie ‘czas opadania liści’, grudzień zaś to grudny miesiąc, którego nazwa wywodzi się od rzeczownika gruda ‘nierówna powierzchnia zamarzłej ziemi’ (por. A. Brückner Słownik etymologiczny języka polskiego, A. Bańkowski Etymologiczny słownik języka polskiego).
Teraz po angielsku:
January - pierwszy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - styczeń
etymologia: z łac. Ianuarius, od imienia boga Janusa (Ianus, bóg rzymski o dwóch twarzach)
Ianuarius - "(miesiąc) poświęcony (bogu) Janusowi".
February - drugi miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - luty
etymologia: z łac. Februarius, februare - "czyścić", gdyż luty był ostatnim miesiącem roku (do ang. przez starofr. feoverel).
Februa - nazwa święta oczyszczenia przypadającego 15.II, ponieważ w kalendarzu rzymskim był to ostatni miesiąc roku, w którym składano bogom ofiary dla oczyszczenia z grzechów.
March - trzeci miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - marzec
etymologia: z łac. mensis Martius (miesiąc Marsa).
April - czwarty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - Kwiecień
etymologia: z łac. Aprilis; od aperio/aperire ("otwierać"), ponieważ "otwiera się" (rozpoczyna) wówczas wiosna;
May - piąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - maj
etymologia: łac. Maius (od Maia - "Maja" (starożytna italska i rzymska bogini przyrody;)
June - szósty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - czerwiec
etymologia: od imienia rzymskiej bogini Junony (łac. Iuno), żony Jowisza (Iovis, Iupiter)
July - siódmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - lipiec
etymologia: środkowoangielskie iulius, anglo-francuskie julie, starofrancuskie jule, łacińskie Iulius (na cześć Juliusza Cezara).
August - ósmy miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - sierpień
etymologia: łac. Augustus na cześć Oktawiana Augusta; miesiąc liczy 31 dni, ponieważ cesarz życzył sobie, by miesiąc ten miał dokładnie tyle samo dni, ile lipiec, miesiąc Juliusza Cezara (zob. Iulius). Pierwotną nazwą miesiąca było sextilis, ponieważ był to szósty miesiąc roku, który w kalendarzu rzymskim rozpoczynał się w marcu;
September - dziewiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - wrzesień
etymologia: łac. September od septem- "siedem", ponieważ był to siódmy miesiąc kalendarza juliańskiego.
October - dziesiąty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego) - październik
etymologia: łac. October od octo - "osiem", ponieważ był to ósmy miesiąc kalendarza juliańskiego.
November - jedenasty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoraiańskiego) - listopad
etymologia: łac. November od novem - "dziewięć", ponieważ był to dziewiąty miesiąc kalendarza juliańskiego.
December - dwunasty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoraiańskiego) - grudzień
etymologia: łac. December od decem - "dziesięć", ponieważ był to dziesiąty miesiąc kalendarza juliańskiego (rok rozpoczynał się pierwszego marca).
[Dodano po chwili]
I jak Ekh, zadowolony? Trudne nie było co nie...
Użytkownik Hawkwood dnia czw, 23 sie 2007 - 15:34 napisał
Bardzo ładnie, ale w judaizmie to sobota jest najważniejszym dniem tygodnia, jako siódmy dzień stworzenia. Chrześcijanie uznali niedzielę, ponieważ wówczas to zmartwychwstał Jezus. A dla Żydów nie był on mesjaszem.
[post="80621"]<{POST_SNAPBACK}>[/post]
Pod jednym względem masz rację. Sobota jest dniem odpoczynku.
Po za tym, Izraelici liczą dni od zachodu słońca do zachodu.
Z miesiącami pomyślimy...
No to jeszcze miesiące panie Taramelion prosim . Akurat te polskie (dni i miesiące) skutecznie mi już w podstawówce wytłumaczono ale angielskich nie.
. Akurat te polskie (dni i miesiące) skutecznie mi już w podstawówce wytłumaczono ale angielskich nie.Użytkownik Taramelion dnia czw, 23 sie 2007 - 13:44 napisał
ponieważ w tradycjach chrześcijańskich i żydowskich to niedziela jest najważniejszym dniem tygodnia.
Bardzo ładnie, ale w judaizmie to sobota jest najważniejszym dniem tygodnia, jako siódmy dzień stworzenia. Chrześcijanie uznali niedzielę, ponieważ wówczas to zmartwychwstał Jezus. A dla Żydów nie był on mesjaszem.
Ogólnie Angielskie dni tygodnia są bardzo podobne do Francuskich. Znaczenie nazewnictwa prawie w 100% takie samo. Dość dużo wykładów na ten temat miałem z moim byłym nauczycielem właśnie J. Francuskiego.
Bardzo ciekawy artykuł.
Sam byłem ciekawy skąd się wzięły nazwy angielskich dni tygodnia.
Teraz już wiem.
Sam byłem ciekawy skąd się wzięły nazwy angielskich dni tygodnia.
Teraz już wiem.
Język polski ma nieco inne podejście do nazewnictwa dni tygodnia niż angielski, można się nawet pokusić o stwierdzenie, że w porównaniu do angielskiego, polskie dni tygodnia są nudne.
Polskie “poniedziałek” znaczy dosłownie “dzień po niedzieli”, ponieważ w tradycjach chrześcijańskich i żydowskich to niedziela jest najważniejszym dniem tygodnia. Nazwa “wtorek” wywodzi się od słowa “wtóry”, czyli drugi i oznacza “drugi dzień tygodnia”, “środa” jest “środkiem tygodnia”, “czwartek” czwartym dniem, licząc od poniedziałku, a piątek pominę milczeniem. Sobota pochodzi od szabatu, dnia odpoczynku w judaizmie, a “niedziela” to dzień w którym się “nie działa”, czyli odpoczywa, już według punktu widzenia nowego testamentu.
Geneza angielskich nazw dni tygodnia jawi się tu dużo ciekawiej, i tak np.
Monday oznacza “dzień księzyca” i choć podobieństwo do słowa
moon jest dziś mniej zauważalne niż w staroangielskim mona,
znaczenie angielskiej nazwy poniedziałku pozostaje niezmienne.
Tuesday otrzymał swoją nazwę po germańskim bogu wojny Tiu szerzej znany jako Tyr.
Wednesday to “dzień Odyna”, najwyższego boga na panteonie germańskim, i dosłownie pochodzi od Wodnesdaelig, czyli Woden’s day, ponieważ Woden to pierwotna nazwa Odyna.
W Thursday znów zagłębiamy się po uszy w mitologii germańskiej , tym razem trafiając na Thora (Thor’s day), boga burzy i syna Odyna.
Friday pochodzi od Frigg, bogini miłości małżeńskiej, żony Odyna i matki Thora, w pierwotnej wersji frigedæg - obecnie nieco skrócony.
Saturday dosłownie znaczy “dzień Saturna” i rzeczywiście chodzi tu o planetę.
Ostatni dzień,
Sunday, otrzymał swoją nazwę na cześć słońca - sun.
___________________________________________
Tekst nie jest mój. Znalazłem go kiedyś intersieci.
Polskie “poniedziałek” znaczy dosłownie “dzień po niedzieli”, ponieważ w tradycjach chrześcijańskich i żydowskich to niedziela jest najważniejszym dniem tygodnia. Nazwa “wtorek” wywodzi się od słowa “wtóry”, czyli drugi i oznacza “drugi dzień tygodnia”, “środa” jest “środkiem tygodnia”, “czwartek” czwartym dniem, licząc od poniedziałku, a piątek pominę milczeniem. Sobota pochodzi od szabatu, dnia odpoczynku w judaizmie, a “niedziela” to dzień w którym się “nie działa”, czyli odpoczywa, już według punktu widzenia nowego testamentu.
Geneza angielskich nazw dni tygodnia jawi się tu dużo ciekawiej, i tak np.
Monday oznacza “dzień księzyca” i choć podobieństwo do słowa
moon jest dziś mniej zauważalne niż w staroangielskim mona,
znaczenie angielskiej nazwy poniedziałku pozostaje niezmienne.
Tuesday otrzymał swoją nazwę po germańskim bogu wojny Tiu szerzej znany jako Tyr.
Wednesday to “dzień Odyna”, najwyższego boga na panteonie germańskim, i dosłownie pochodzi od Wodnesdaelig, czyli Woden’s day, ponieważ Woden to pierwotna nazwa Odyna.
W Thursday znów zagłębiamy się po uszy w mitologii germańskiej , tym razem trafiając na Thora (Thor’s day), boga burzy i syna Odyna.
Friday pochodzi od Frigg, bogini miłości małżeńskiej, żony Odyna i matki Thora, w pierwotnej wersji frigedæg - obecnie nieco skrócony.
Saturday dosłownie znaczy “dzień Saturna” i rzeczywiście chodzi tu o planetę.
Ostatni dzień,
Sunday, otrzymał swoją nazwę na cześć słońca - sun.
___________________________________________
Tekst nie jest mój. Znalazłem go kiedyś intersieci.