Podgląd ostatnich postów
Co do emocji, żyją ludzie bez emocji, a przynajmniej z wybitnie stępionymi. Osoby sparaliżowane na skutek zdecydowanie mniejszego wydzielania się hormonów odczuwają śladowe ilości emocji. W takim przypadku przerażenie faktem, że nigdy się nie poruszą nie gnębi ich emocjonalnie bardziej niż choćby fakt, że ktoś im nie uprasował koszuli. I żyją, rozmawiają choć są tacy...smętni trochę w obyciu
Ekh & Rang & Favar: Robi tu się offtop, więc założyłęm dla was temat:
http://forum.gexe.pl/index.php?showtopic=10913
Tam możecie się bić (na argumenty oczywiście).
Ciekaw jestem jaką ty mi możesz bibliografię przytoczyć Rang na poparcie swojej tezy skoro sam mnie odsyłasz do ksiażek
.
Uważam że zwierzęta kierują sie czymś więcej niż tylko unikaniem bólu i dążeniem do przyjemności (bo odczuwanie tych dwóch to sprawa osobna od emocji). Uważam ze ludzie również. Uważam że jakby jednym i drugim odebrać emocje, nie mieliby powodu do czegokolwiek dążyć.
Ekh, temat nie o tym. A u zwierząt można zaobserwować coś co wygląda jak emocje. Poszperaj w opracowaniach naukowych, może to naprostuje ci światopogląd.
Raczej niewiele jest emocji, których nie można jednoznacznie stwierdzić u zwierząt. Zatem nie bądź taki hop do przodu Rang
.
Ja na to nie patrzę przez pryzmat wiary. To czysta nauka. Te tak zwane zwierzęce "emocje", to proste reakcje na otrzymywane bodźce. W tym wypadku dusza nie ma nic do rzeczy, tak po prostu jest. Jeżeli należycie do osób, które twierdzą, że zwierzęta potrafią kochać, itp., to raczej nie mamy o czym gadać... A przynajmniej nie na forum.
No chrześcijańska wiara o tym że ludzie umierają a zwierzeta tylko zdychają, ludzie maja emocje a zwierzęta już nie - to coś z czym sie nie zgadzam.
Zwierzęte też okazują emocje Rang.
Przypomnę, że emocje to typowo ludzka cecha, a zwierzęta jakoś sobie bez nich radzą, prawda? Emocje zostały zastąpione zestawem zasad, przepisów i tego typu rzeczy. Można powiedzieć, że osobowość została wymieniona na oprogramowanie.
Cel implikuje emocje - to nieoddzielne.
Jedyny sposób aby człowiek działał bez emocji, aby dawał iluzje bycia czymś więcej niż warzywem to wyrobienie w nim odruchów imitujących życie i decydowanie.
Hmm... to i ja sie wypowiem
Film mi się bardzo podobał. Efektowne sceny walki, nie tylko bronią palną. Fakt Rang psi motyw też mi przypadł do gustu. Natomiast według mnie najlepsza była scena ze skrytką na leki.
A poza tym Fav Rang - przestańcie się kłócić. Bo ja zaraz tez zacznę
Jak dla mnie, to tam nie było emocji. Ludzie zmienili się w roboty, mające jeden, zaprogramowany cel: "wspólne dobro", "silne państwo", nazwijcie to jak chcecie, ale człowiek nie będzie warzywem, póki ma do czego dążyć. A do tego niepotrzebne są emocje. Zastanów się Fav, to tylko efekt ewolucji, kiedyś może zniknąć, a gatunek będzie trwał.
Moim zdaniem człowiek bez emocji nie miałby powodów być czymkolwiek ponad warzywem. Słowa nie niosące ze sobą emocji,lub trafiające w głuche uszy nie miały by sensu być wypowiadanymi. Więc w filmie zastosowano uproszczenie i ludzie w nim kierowali się jednak bardzo elementarnymi emocjami.
Chyba proste. Żołnierz słucha rozkazów, takie są zasady. Nie mając uczuć, nie myślisz o złamaniu zasad, bo niby czemu? Ten porządek na pewno nie powstał szybko i łatwo, ale gdy raz stanął na nogi, stał się niepodważalny.
A co daje lub znaczy rozkaz dla osoby która nie odczuwa strachu przed jego niespełnieniem lub radości ze spełnienia?
Rozkaz Favar, rozkaz. Rozkaz wydany przez kogoś, kto zimną kalkulacją określił, że dla dobra ogółu, te konkretne jednostki muszą zginąć. Emocje wcale nie są potrzebne, by odebrać życie drugiej osobie.
Zapomniałem dodać, bardzo podobał mi się psi motyw, z ukrywaniem szczeniaczka i z biednymi żołnierzami, którzy musieli wtedy zginąć...
Kiedy miasto jest skąpane w słońcu, jest piękne, pomimo (a może dzięki) bardzo ubogiej estetyce.
Swoją droga ja sie zastanawiałem nad inną rzeczą: Jeśli ludzie nie mają uczyć wcale, to jaka jest motywacja aby robić cokolwiek? Film był dla mnie trochę nielogiczny pod tym względem.
Nie wiem, mi się bardziej rzucały na pamięć zimne, czarno białe mieszkania i proste ubiory.
Ati, z tego co pamiętam to dominowała szaro-żółta kolorystyka filmu, dzięki której nie był tak płaski i matowy jak większość "miast przyszłości" w filmach s-f.
Swoją drogą bo obejrzeniu zacząłem się zastanawiać, czy pozbawienie ludzi emocji nie byłoby uczciwą ceną na brak wojen i innego syfu. A to mimo dość naiwnej fabuły, bardzo dobrze świadczy o filmie.
