[Piramida] Recenzja - Odpowiedź

Film miał potencjał, niestety mocno zmarnowany. Najbardziej denerwuje kompletny brak przejęcia ekipy, kiedy giną poszczególni jej członkowie Przez to produkcja kompletnie nie straszy. Mimo to bawiłem się całkiem nieźle - jako że "Piramida" trwa mniej niż półtorej godziny, spokojnie można sobie ją zarzucić w luźniejszy wieczór, kiedy chce się obejrzeć coś głupawego przed snem, ale nie do końca beznadziejnego.

4/10

Ech... czyli nihil novi. Wyświechtany schemat – kilkuminutowa cisza, raptowne wyskoczenie psychopaty/kosmity/zombie/potwora, który rzuca się na zaskoczonego bohatera z nierozłącznym wrzaskiem i pianą na ustach. Flaki latają wszędzie, krew leje się hektolitrami, a widzowie podskakują na siedzeniach. Najważniejsze, aby było głośno, efektownie i szokująco. Zero kreatywności, kompletny brak wyrafinowania ani sekundy refleksji. Nuda, nuda, nuda... Kolejne potwierdzenie, że horror jako gatunek filmowy upadł totalnie i tylko błaga o dobicie.

Kiedy filmowcy się opamiętają i zaczną stawiać na klimat?!

Zapraszamy do zapoznania się z recenzją filmu "Piramida"!

Ostatnimi czasy nastała dziwna moda na horrory z gatunku "found footage", czyli filmy, które mają przekonać widza, że to, co ogląda, jest prawdziwe. Stworzony i rozsławiony przez "Cannibal Holocaust" gatunek zniknął na kilkanaście lat, aby powrócić pod postacią "Blair Witch Project". Oczywiście filmy kręcone "z ręki" co jakiś czas powstawały, ale nie pozostały w pamięci kinomanów. Dopiero historia wiedźmy z Blair przypomniała o tym sposobie przedstawienia historii, zaś później jak grzyby po deszczu zaczęły się pojawiać kręcone w ten sposób filmy: "[REC]", "Paranormal Activity", "Apollo 18", "V/H/S" czy "The Sacrament". Reżyser "Piramidy" – Grégory Levasseur – postanowił także pójść w tym kierunku i zaaplikować widzowi wrażenia mogące wynikać z obserwacji realnych wydarzeń.... Czytaj dalej!

Komentuj, dyskutuj, dziel się z innymi swoim zdaniem!