„Diablo III” – e-handel, stałe połączenie z siecią i film z bety - Odpowiedź

wszystko co można było powiedzieć odnośnie zabezpieczeń, ich zasadności i zabawnych założeń twórców odnośnie ich niezawodności zostało już powiedziane powyżej, kwestia jednak zasadnicza pojawia się w takim razie gdzie indziej. Otórz gracze kochający i wielbiący poprzednie Diablo jak ja czy Wiktul, patrzeć będą na te kolejne odsłony coraz to nowych restrykcji Blizzarda i zastanawiać się będą równolegle "skoro święty Blizzard tak śmiało przebudowuje nam to universum, to co ma w zanadrzu?" bo zawsze jest coś za coś, wymagania graczy w zamian za taką inwigilację wzrosną a ich spojrzenie na produkt będzie ad hoc surowsze, więc lepiej pokaż na co Cię stać szanowny Blizzardzie i oby to było cholernie dobre, wszak The winter is coming...

Zgadzam się z przedmówcą. Wymóg podłączenia pod internet nie jest żadnym zabezpieczeniem przed piractwem, a dokładnie wręcz przeciwnie. Przekonali się o tym posiadacze play stacji, przekonali się ludzie grający w Assasin's Creed i cały Ubisoft, upokorzony jak nigdy wcześniej. Podobną gwarancją autentyczności gier miał być przecież Steam, a wiadomo, jak to wyszło.
Jeżeli ktoś chce oszukiwać, oszuka zawsze. Nie ma zabezpieczeń, które przetrwałyby dłużej, niż miesiąc po ich pojawieniu się i nie będzie, bo po obu stronach barykady siedzą równie zdeterminowani i sprytni przeciwnicy. Nie chodzi więc o to, by ktoś kombinował ile wlezie jak tu mi spojrzeć na ręce i w razie czego za te ręce złapać, ale o to, bym chciał kupić oryginał, bo wiem, że ludzie, którzy tę grę stworzyli, zasługują na to. Dotąd Blizzardowi udawało się tego dokonać ze wszystkimi grami (przynajmniej w moim wypadku). Czy to z Warcraftem, w którego zagram raz na sto lat, bo dostaję tęgie lanie od botów i jestem w to ultra mierny, ale i tak uwielbiam tę grę, czy to w WoWie, w którego pograłem relatywnie bardzo krótko, ale i tak bez żalu wydałem pieniądze na BattleChest, czy wreszcie z samym Diablo I i II, które od zawsze było i będzie moim świętym Graalem, choć absolutnie nie było mi niezbędne kupować oryginał, by grać sobie długie godziny.

haha nie mogę naprawde wierzysz w to, że piraci nie złamią tego jak potrafili zrobić taki burdel w sony naiwny jesteś, a co do tego co wyprawia blizzard jeśli gra nie będzie dobra to myślę że stracą wielu graczy bo to nie tylko czysty idiotyzm ale i starają się być jak ubisoft totalna porażka i tyle.

A ja uważam to za dobrę rozwiązanie, to połączenie z internetem. I dobrze tak piratom ! Sam pirace dużo ale pewne gry trzeba kupić jednak. Poza tym machlojki i własnie czity wkurzały mnie w diablo 2. Jedynie osoby które nie kupią oryginału będą płakać. Bo kto nie ma internetu na chwilę obecną ? Trochę boli mnie tylko że nie będzie można robić Lanparty bo się nie będzie chciało bo i tak będziemy razem na battlenecie.

To jaki sens ma teraz Diablo jak nie będzie tej nutki dreszczyku zaraz przed zgonem bosa i trzymanie kciuków za dobry loot...

Cytat

Dokładnie. Upierdliwa jest ta maniera, ale widać nikogo nie obchodzi, że mogą mnie nie obchodzić uroki internetowych bonusów, społeczności, akcji promocyjnych i innych dupereli, które mnie napadną z mocą większą, niż rzeczony Diablo, gdy tylko zechcę uruchomić grę. Zobaczymy ile z Diablo w Diablo pozostało. Jedna rzecz, przed którą Blizzard nie ucieknie, to właśnie zmierzenie się z własną legendą, którą muszą przerosnąć lub przynajmniej do niej dorównać. A jeśli potem jakiś Bashiok czy Wilson stwierdzą, że to zupełnie inny produkt, zupełnie inna jakość, zupełnie insza inszość i generalnie takich porównań chcieli uniknąć od początku, to będzie totalny samobój. Ale poczekajmy (jak przez ostatnie 10 lat), niebawem się okaże co kto nam naprawdę pokaże.

Cóż, komercja. W odpowiedzi na poczynania panów z Blizzarda, zdecyduję się na Torchlight 2. Na szczęście są jeszcze na tym świecie ludzie, którzy oferują graczom czystą, nieskomplikowaną, wciągającą rozrywkę. I o to chodzi.

Blizzard przełamuję kolejną barierę, która może budzić sporo kontrowersji i stać się przyczynkiem do rewolucji gier online. Do niedawna twórcy jawnie potępiali zjawisko transakcji artefaktów za pośrednictwem żywej gotówki i stanowczo piętnowali farmerów złota. Nie powinno to w sumie dziwić – nie należy łączyć takiej rozrywki z normalnym biznesem, a na dodatek niszczy to niezbędny balans rozgrywki i zdrową rywalizację. Nie jest to uczciwe w stosunku do graczy, którzy wylali sporo potu i spędzili mnóstwo godzin przed monitorem, aby zdobyć potężne przedmioty budzące zazdrość i szacunek wśród społeczności.

Potentaci z Irvine doszli jednak do wniosku, że to trochę tak, jakby walczyli z wiatrakami i nie da się tego ostatecznie wyplenić. Taki handel budzi zbyt wielkie zainteresowanie i już dziś istnieją setki sklepów świadczących tego typu usługi, które zbijają pod nosem twórców spory kapitał. Jak rzecze stare powiedzenie, skoro nie można kogoś pokonać, przyłącz się do niego. Dlatego też, Blizzard wymyślił swój własny dom aukcyjny, który ostatecznie zrujnuje konkurencyjne sklepy, a sama firma będzie czerpała niewielkie profity z takich transakcji.

Koncept wygląda na kolejną wariację Allegro czy eBay. Otóż gracze, którzy będą chcieli sprzedać jakiś przedmiot za prawdziwe pieniądze, muszą zapukać do wirtualnych drzwi lokalnego serwisu aukcyjnego (powstaną różne, w zależności od strefy ekonomicznej – Euro, Dolar czy Frank). Następnie wystarczy ustawić swoją cenę wywoławczą, czas trwania licytacji oraz ofertę „kup teraz”. Należy jednak zauważyć, że zostanie zachowana pełna anonimowość między handlarzem a nabywcą.

Po transakcji pieniądze trafią do indywidualnego banku użytkownika, nad którym piecze sprawuje sam Blizzard lub bezpośrednio na konto gracza, jeżeli zdecydowano się na skorzystanie z firm zewnętrznych (chociażby sławetny PayPal). Oczywiście, pewien procent z każdej wymiany trafi do chłopców z „Zamieci” (koszta wystawienia przedmiotu na licytacje – ma to obniżyć zawalenie rynku bezsensownymi ofertami, a sama firma zapowiada specjalne „dni bez opłat”), a także będzie istniała możliwość tego typu handlu za pośrednictwem wirtualnej waluty. Przedmiotów pochodzących z takiego źródła nie będą mogły używać tylko postacie z włączoną opcją „hardcore”.

Wyczuwam w tym wszystkim zatęchły smrodek Activision i chęć nabicia kabzy na azjatyckich graczach (w końcu w Chinach czy Tajlandii to jeden z poważniejszych biznesów). Mam jednak wątpliwości, czy takie rozwiązanie tego problemu jest najlepsze. Z pewnością najprostsze, ale dzielenie graczy na równych i równiejszych szczerze mi się nie podoba.

Kolejną kontrowersyjną kwestią, która wzbudzi sporo sprzeciwu wśród społeczności fanów, jest konieczność stałego połączenia z siecią w czasie grania w „Diablo III” – również podczas rozgrywki dla jednego gracza. Oficjalny powód? Dobro graczy, czyli kolejna część marketingowego bełkotu. Blizzard ponoć od dawna chciał dać możliwość płynnego przeskakiwania naszych herosów z trybu single na multi, lecz uniemożliwiało mu to podejrzenie o pewnych nadużyciach internetowych cwaniaczków (kody, nielegalne modyfikacje i inne oszustwa). Dlatego też, w „Diablo III” wszystkie stworzone przez nas postacie trafią na serwer w Irvine, gdzie będą kompleksowo monitorowane. Podsumowując – coś za coś. Nieoficjalnie? Jak nie wiadomo o co chodzi, to chodzi o pieniądze, czyli minimalizacje piractwa.

Szczerze? Dla mnie to skrajny idiotyzm, który na dodatek nie trzyma się kupy. Po co mi tryb dla jednego gracza, skoro nie mogę w niego pograć offline? Jeżeli mam już dostęp do sieci, czy nie lepiej pobawić się kolektywnie z przyjaciółmi na Battle.net niż kisić się samotnie we własnym towarzystwie? Jak dla mnie to czysta sztuka dla sztuki.

Na deser, w celu osłodzenia tych cierpkich wieści świeżutki materiał, pochodzący prosto z beta testów gry. Smacznego.