Inwazja

"Inwazja" to pierwsza część dziesięciotomowego cyklu rosyjskiego autora, Michaiła Siergiejewicza Nahmansona, kryjącego się pod pseudonimem Michaiła Achmanowa. Książka ta jest wręcz idealnym przykładem "nowożytnej" space opery – nieprzeładowanej gadżetami i nie tak naiwnej, jak te pierwsze, ale też zachowującej klasyczne cechy tego podgatunku fantastyki naukowej. Lecz czy to wystarczy, by lektura była satysfakcjonująca?

Odpowiedź brzmi – i tak, i nie. Z jednej strony jest to genialne odświeżenie nieco zapomnianej w Polsce konwencji, niegdyś tak chętnie tworzonej i rozwijanej przez naszych pisarzy. Z racji tego jestem gotów przyznać książce dużego plusa, jednakże nie obyło się również bez kilku wpadek. Momentami świat przedstawiony trąci myszką tak bardzo, że spostrzegłby to chyba nawet fantastyczny laik – lasery, "swomy" i pola ochronne to motywy tak wyświechtane i tak często stosowane, że stały się nieodłączną częścią fantastycznego popu, a więc również i kiczu – a śmiem podejrzewać, że pozycja ta w założeniu nie miała być popem ani tym bardziej kiczem.

Fabuła przedstawia się następująco – w stronę Ziemi zbliżają się Obcy, którzy przez przypadek zostają wykryci przez Ziemian wcześniej niż to planowali. Choć na niebieskiej planecie opinie są podzielone – czy przybysze mają pokojowe zamiary, czy nie – to dla czytelnika, ze względu na wątek prowadzony wewnątrz zbliżającego się statku, jasnym jest, że jest to Inwazja spowodowana chęcią zaanektowania kolejnej planety i przemienienia ludzi w niewolników. Dochodzi do starć, w których ziemskie maszyny zostają obrócone w proch nie wyrządzając niemal najmniejszej szkody wrogom. Sprawa wydawałaby się z góry przegrana, gdyby nie pomoc "z zewnątrz"... A resztę pozostawię wam do odkrycia na własną rękę.

Dużym minusem jest niepotrzebna rozwlekłość akcji, zwłaszcza w początkowych fragmentach lektury. Pierwsze strony czyta się mozolnie, zbędne opisy męczą i zniechęcają, a wprowadzone wątki poboczne być może zostaną rozwinięte w kolejnych tomach – tutaj jedynie spowalniały tempo akcji, dezorientując czytelnika nadmiarowymi informacjami.

Najciekawszym jednak ze wszystkich aspektów tej lektury wydał mi się sam pomysł Obcych tak podobnych do Ziemian, że mogli się z nimi nawet krzyżować. Nie zostało to wprawdzie nigdzie wyjaśnione, a w treści znaleźć można jedynie kilka spekulacji, lecz to również moim zdaniem zaleta, gdyż stawia czytelników przed zagadką, którą sami muszą rozwiązać. Zapewne sprawa rozwiąże się w dalszych tomach, taką mam przynajmniej nadzieję, dlatego tak niecierpliwie będę ich wypatrywać.

Niestety nie nastąpi to prędko – dopiero w przyszłym roku będzie dane nam poznać dalsze losy bohaterów wykreowanych przez Michaiła Achmanowa. Mimo to jestem pełen podziwu dla wydawnictwa Almaz, które – zgodnie ze swoją pierwotną zapowiedzią – wydaje książki fantastyczne (zarówno metaforycznie, jak i dosłownie), dotąd jeszcze w Polsce niepublikowane. Na dodatek robi to systematycznie i za naprawdę niską cenę, 25,99zł.

Podsumowując, "Inwazja" to pozycja nie bez wad, lecz – jak powszechnie wiadomo – nie da się dogodzić każdemu. Z pewnością w pełni zasługuje na miano tak space opery, jak i dobrej fantastyki naukowej, dzięki czemu powinna zadowolić każdego fana tego gatunku. Nic, tylko brać i czytać. Gorąco polecam!

Dziękujemy wydawnictwu Almaz za dostarczenie egzemplarza recenzenckiego.