Ostatnimi czasy fani klasycznych RPG-ów mieli sporo powodów do radości. "Baldur's Gate" i "Icewind Dale" doczekały się zadowalających remasterów, tak na PC-tah jak i konsolach. Niestety, fani drugiej części przygód w Dolinie Lodowego Wichru póki co nie mają co liczyć na nic oficjalnego. Kod źródłowy zaginął wiele lat temu i wszystkie ekspedycje poszukiwawcze wróciły z niczym. Tak więc Beamdog nie może podjąć się tego zadania, ale hej, gdzie oficjel nie może, tam fana pośle, nie? I tak "Icewind Dale 2: Enhanced Edition" ujrzało światło dzienne jako mod.

Pełne zwrotów akcji bandyckie fantasy w mrocznym świecie ogarniętym wojną – taki jest właśnie "Parias", pierwszy tom Trylogii Przymierza Stali, wydany nakładem wydawnictwa Fabryka Słów.

Przystępując do lektury tej powieści miałem mieszane uczucia. Tytuł i oprawa równie generyczna jak opis z tyłu okładki, zaś nazwisko autora było mi zupełnie obce. Przyznam szczerze – szufladkowałem ten tytuł jako potencjalne czytadło fantasy do pociągu, z lekką nawet obawą, że będzie nazbyt młodzieżowo łagodne. Jakież było moje zdziwienie!

Na kartach powieści poznajemy zbójecką historię Alwyna Skryby, który opowiada swoje dzieje. Narracji nie brakuje sarkazmu, cynizmu i swady. Nieraz zostajemy obdarzeni sugestią dalszego rozwoju wydarzeń, że ktoś lub coś odegra później określoną rolę. Kiedy to już następuje, zapowiedź okazuje się zarazem zgodna ze stanem faktycznym, jak i nader przewrotna. Nastrój jest dość ciężki, lecz bez przesady, przekonująco odmalowując środowisko w jakim nasz (anty?)bohater się obraca...

Larian w dalszym ciągu łata pośpiesznie wydane "Baldur's Gate III". Najnowsza łatka, Patch 4, to ponad tysiąc zmian, co doskonale pokazuje zarówno skalę problemu, jak też determinację twórców, którzy nie ustają w próbach przekonania do siebie tych, którzy wciąż narzekają na błędy w programie. Nie spodziewajcie się jednak żadnej dodatkowej zawartości ani rozbudowy epilogu gry.

Trudno porzucić niezwykle barwne uniwersum stworzone przez Andrzeja Sapkowskiego, stąd też z radością przywitałem kuriera, który przyniósł mi "Wiedźmina: Balladę o dwóch wilkach", czyli kolejne komiks z Geraltem w roli głównej. Wzorem poprzednich tomów wydanych przez Egmont, mamy tu zbiorcze opracowanie obejmujące cztery zeszyty wydane za oceanem i oznaczone osobnym numerem, dzięki czemu mamy wrażenie kolekcjonowania jakiejś serii. Czy "siódemka" okazała się szczęśliwa dla Białego Wilka?

Informacja prasowa

Dark fantasy już od dawna jest źródłem, z którego w ramach procesu twórczego czerpie wiele gier. Ciężko się dziwić, w końcu znajdzie się wiele osób zainteresowanych produkcjami w takich mrocznych klimatach, gdzie nadzieja jest ulotna, a wrogowie brutalni. Kolejnym przykładem dzieła tego podgatunku jest choćby "BEAST", która 25 października weszła na Steamie w fazę Wczesnego Dostępu.

Choć właściciele Epic Game Store przyznali się do kiepskich wyników, to wcale nie zamierzano wycofać się z polityki rozdawania niektórych gier za darmo. Na potwierdzenie tej tezy ogłoszono, że od dziś możemy przypisać do swojego konta dwa tytuły, z czego jeden to całkiem niezłe "The Evil Within 2". Niestety, ta wersja jest dostępna tylko na platformę EGS i pozbawiona wszystkich DLC. Ale czy jak dostaje się za darmo, to należy wybrzydzać?

Od dziś możemy już kupić kolejne zbiorcze wydanie komiksów o Geralcie od Dark Horse, które w ramach jednego tomu wydaje w Polsce Egmont. Kolejny tom, oznaczony numerem siódmym, nosi nazwę "Wiedźmin: Ballada o dwóch wilkach" i zabiera nas do niegdyś bogatego Grimmwaldu. Podupadłe miasteczko stało się celem inwestycyjnym trzech przedsiębiorczych sióstr Schwinke, które szybko otworzyły tu sklepy oraz zajazdy dla bogatych gości.

Najnowsza aktualizacja do "Gwinta: Wiedźmińskiej gry karcianej" jest zarazem ostatnim zestawem poprawek, jakie powstały pod egidą dotychczasowych twórców. Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, gra będzie rozwijana wyłącznie pod okiem graczy. To nie oznacza pełnej dowolności, lecz stanowi początek powołanej do przestrzegania porządku Rady ds. Balansu. Co to oznacza w praktyce?

Wasilij Machanienko to autor, do którego żywię dużą sympatię. Jego Droga Szamana okazała się serią, która zapewniła mi sporo rozrywki, jednocześnie prezentując w sobie ogromną nieprzewidywalność i zaskakującą głębię. Z tego powodu cieszę się że, mimo obecnej sytuacji politycznej, możemy się teraz wybrać do innego świata jego autorstwa. Tym razem serię ochrzczono mianem Świata Przeistoczonych, a jej początek to "Bez prawa do błędu".

Mark Dervine nie może powiedzieć, że życie go rozpieszcza. Kilka lat temu stracił rodziców, a z racji kiepskiej sytuacji finansowej musi się nieźle wysilać, by połączyć ze sobą studia, pracę i opiekę nad młodszą siostrą. Jego jedynym źródłem ucieczki od rzeczywistości są gry sieciowe, spośród których prym wiedzie Świat Przeistoczonych, nowa pozycja mogąca zmienić oblicze rynku.

Kiedyś wydawało mi się to równie możliwe jak dołączenie pełnej wersji gry Blizzarda do którejś z komputerowych gazetek, ale jednak "Diablo IV" jest pierwszą częścią serii, która trafiła na platformę Steam. Przy okazji uraczono graczy drugim sezonem, zwanym Sezonem Krwi i nawiązującym tematycznie do wampirów. Cóż, początki zawsze są trudne, ale twórcy też dołożyli swoje trzy grosze.