Popiołaki

Nazwa popiołaków wzięła się od ich popielato-szarej skóry i faktu, że zwykle przebywały w jaskiniach bądź szczelinach znajdujących się nieopodal wulkanów.

Swego czasu strumienie lawy oraz osypujące się głazy przegnały je pod ziemię, gdzie trwały uwięzione przez długie lata, będąc całkowicie odizolowanym od zewnętrznego świata. W rezultacie popiołaki zwariowały. Ich agresja stała się niezmierzona, a w wiecznych ciemnościach straciły swój wzrok.

Z racji tego, podczas poszukiwania ofiar, muszą polegać na dobrze rozwiniętym zmyśle węchu, by móc wytropić te biedne dusze, które są wystarczająco nieszczęśliwe z powodu zgubienia się w labiryncie jaskiń, których popiołaki normalnie nigdy nie opuszczają. Mimo to, gdy zatrzęsła się ziemia i ruiny świątyni wzniosły się na powierzchnię, popiołaki zostały pobudzone i na obecną chwilę wędrują także po lasach na powierzchni świata.

Źródło: Risen.deepsilver.com